Bij de p(b)akken neerzitten

Hej,hej,

Weer ruim een week thuis, en als je vraagt of het bevalt. Ja, dat doet het , al hebben we wel wat voor de kiezen gehad. Maar hebben we bij de pakken neergezeten? Nee! Zoals je al gelezen kunt hebben waren de ramen te groot met alle gevolgen van dien.



Zo was het...



en dit is het geworden...










Maar....... wat zijn we nu blij met de lichtinval in ons huis. Met name de keuken is super geworden. Nu de ramen allemaal zijn afgetimmerd en geschilderd door onszelf, is het erg mooi geworden. Nog gordijnen genaaid en rolgordijnen gehaald bij het Zweedse warenhuis. Kopen was relatief eenvoudig. 120 km rijden slechts. Voorbereiding voor het ophangen vergde veel tijd. In Taiwan hebben ze zulke goede lijm waarmee ze de stickers met gevaarswaarschuwing voor kinderen op de sierstang van het geheel plakken, dat het ons 2x een half uur gekost heeft dit te verwijderen. Met respectievelijk wasbenzine, aceton en thinner lukte het. Kunnen we de hoogste Ikea baas om een verwijderingsbijdrage vragen denk je? Maar het hangt en het is mooi geworden.

Daarna kwam het volgende project. De tuin. Het voorjaar brengt ook wat stress met zich mee. Bepaalde dingen moet nu eenmaal voor een bepaalde tijd.
Daarbij komt ook nog eens dat we het Hemelvaartweekend bezoek krijgen. Een beetje netheid en kleur en fleur, is dan wel gepast.

Maar we wisten nog niet direct hoe het ingericht moest worden. Tot Jaap een briljant idee kreeg.

De foto's laten zien hoe het idee, werkelijkheid is geworden.

Jaap heeft bijna een dag bij de bakken neergezeten,maar het resultaat is prima, toch? De beplanting is voor een deel meegekomen uit Winsum. Daarvoor dank! Een ander deel heb ik uitgegraven uit een stukje tuin wat we laten vervallen. Ook bollen, die hier nu net bovenkomen, heb ik herplant. Dit zijn de bollen die we bij ons afscheidsfeestje hebben gekregen, dus ook daarvoor nog dank. Vandaag nog wat violen gekocht voor de fleurige noot, dus dat komt verder goed. Ook de groentetuin ontsnapt niet aan mijn aandacht. De aardbeienplanten die we kregen (waarvoor ook dank), staan fier in het bed, samen met de rabarber. Het kan dus een lekker zomertje worden! Maar ook de reeds voorgezaaide boontjes, wortels, courgettes en witte kool, staan als je héél goed luistert, te trappelen om naar buiten te mogen.

Je ziet maar, we blijven druk. Zou het binnenkort veranderen? ik hoop het wel een klein beetje, maar ik beloof niets!!!

Gisteravond werden we getipt om even naar het programma "Droomhuis gezocht" te kijken. Er werd een huis in Zweden gezocht. Maar voor ons is het zo klaar als een klontje: "Wij hebben ons droomhuis."

Tot gauw weer,

Truus