Water!

Hejsan,

Ja, water! We hebben het deze week niet alleen gezien, maar ook gevoeld.
Ik schreef vorige zondag dat we bij Jan en Nel zouden grillen. Dat was erg gezellig en erg goed verzorgd, maar dat kun je wel aan Nel overlaten. Maar er zat nog meer in het vat! Letterlijk en figuurlijk. Jan had de badtunna, de houtgestookte badton, vol laten lopen en opgestookt tot zo'n 37 graden.

Dus na het eten hebben we heerlijk een paar uurtjes in de ton zitten dobberen. Zelfs onder het genot van een Irish Coffee. Wat een leven toch!

Meer water zagen we donderdag. Heel veel water zelfs! We gingen met Lennart en Laila, onze buurtjes, een uitstap maken. Een boottocht op het Dalslandkanaal. 's Morgens om 6.45 zaten we al in de auto. Wel vroeg hè? Maar naar Bengtsfors is het nog altijd een behoorlijk stuk rijden. Nadat we in het centrum van het dorp nog even lekker buiten van koffie en wat lekkers genoten hadden, konden we inschepen. De boot was erg smal.

Dat is niet zonder reden. In het Dalslandkanaal liggen heel veel (smalle) sluizen.Van wege het grote hoogteverschil liggen er soms meerdere sluizen achter elkaar. Het kanaal is gegraven tussen 1865 en 1868 om de industrie in Dalsland een betere afvoer naar het Vänern en vervolgens naar Göteborg te geven. De sluizen zijn zo smal dat er soms niet meer dan 10 centimeter ruimte aan beide kanten was.

 Wij zijn op onze tocht 17 sluizen (!!) doorgevaren. Het kanaal is 250 km lang, maar voert voor het grootste deel over meren, het gegraven deel is maar ca, 25 kilometer. De tocht duurde ook maar liefst 5 uur. Wel erg lang eigenlijk op een bootje waar je ternauwernood kon lopen. Maar het was wel mooi. Heel idyllische plekjes gezien en op de digitale "gevoelige plaat" vastgelegd.



Kijk zelf maar:

Aan het eind wachtte ons het hoogtepunt van de tocht. Varen over het aquaduct bij Håverud, toch wel apart hoor.

 Na een ijsje gegeten te hebben liepen we naar het stationnetje. Daar namen we de railbus weer terug naar Bengtsfors.

Met de trein overbrug je de afstand van vijf uur varen in 35 minuten. Op het station in B. werden we opgewacht door een bus uit begin 50-er jaren en hiermee werden we naar de parkeerplaats gebracht.

Onderweg nog koffie met een broodje genoten in een oude molen en toen we thuis waren, waren we totaal uitgewoond. Gek, je doet de hele dag geen fluit, maar tocht ben je bekaf.

Gisteren hebben we veel hemelwater gehad. Tjonge, wat een enorme buien! Het weer is nog steeds erg wisselend. We hadden deze week prachtige dagen, afgewisseld met zware buien. De tuin sproeien is niet nodig.

Deze week was er hier ook weer een veiling . De grootste van het jaar! Nou dat mag je wel zeggen. Het begon om 15.00 uur en al anderhalf uur van te voren kon je komen om alles te bekijken. Die tijd had je ook wel nodig, als je alles echt wilde bekijken. Wij, Timen, Boukje en ik waren er om 14.00 uur. Jaap was alleen even mee om te kijken of er iets van zijn gading bij was, wat niet het geval bleek te zijn. Hoe laat dacht je dat we weer bij ons thuis waren?? Jawel, 21.30 uur! En toen waren ze nog steeds aan het veilen hoor. Na nog een gezellig kopje koffie vertrok mijn veilinggezelschap weer richting huis. Moe maar voldaan!

Verder nog een aantal keren op visite geweest, hetgeen ook heel gezellig was.
Zoals je ziet is de week weer zonder een teken van verveling voorbij gegaan.

Groetjes,
Truus