Terug van weggeweest!

Vorige week was een gezellige week. Eerst een dagje op Alde passen en daarna een kleine week naar Åland ( een eiland in een archipel tussen Finland en Zweden).

Alde was met Jasper en Malin in Vansbro. Zij waren hier voor de begrafenis van Malin's opa.

Alde ging niet mee en wij pasten op haar. Samen gingen we naar de speeltuin waar de schommels maar nauwelijks hoog genoeg gingen naar Alde's smaak. Ook met opa in de zandbak taarten bakken was heel gezellig. Maar verstoppertje met opa en oma was wel een groot succes. Het tellen voor ze ging zoeken, ging in het Nederlands inclusief: ik kom!!! Maar in het Zweeds is het voor Alde zeker een eitje :-)

 

Thuisgekomen werden er pannenkoeken gebakken...en gegeten en later nog geknutseld met oma en torens gebouwd met opa!

We hebben alle drie genoten!

Zondagmorgen was het al weer tijd om te vertrekken richting Åland. Eerst reden we naar Hedemora, waar we een overnachting hadden geboekt. 

Op ons dooie gemakje genoten we van de rit. In Ludvika aten we tussen de middag in een Chinees restaurant. (China Town) en dat was een goede keuze. Voor 16€ een 3 gangen menu. Heerlijk en kogeltjerond vervolgden we de reis. 

De logeerplek voor de nacht was super! Aan alles was gedacht! Het enige nadeel was, het was erg warm (vloerverwarming) was, en nergens een thermostaat te vinden. De volgende morgen na het ontbijt vertrokken we richting Grisslehamn. 

Onderweg in Avesta gestopt bij het immens grote Dalarna paard. Heel erg lang geleden waren we daar ook en zo ik het in kon schatten was sindsdien niet veel meer aan onderhoud gedaan. Jammer!

Op een andere pauzeplek stond een runesteen. Niet te begrijpen wat er staat,  want hoewel er wel tekens zijn ontcijferd, blijven er vraagtekens over bestaan. Na deze onderbreking hoefde ik toen nog maar een stukje te rijden naar de veerboot, die ons naar Åland zou brengen.

De Åland archipel wordt gevormd door ruim 26.000 eilanden, waarvan er 6.757 een naam hebben en er 65 bewoond zijn.  Er zijn ongeveer 25.000 inwoners, waarvan ca. 40% in de hoofdstad Mariehamn wonen.

Åland behoort tot Finland, maar de officiële voertaal is Zweeds en Åland heeft een eigen souvereiniteit met een eigen parlement. 

Het heeft ook een eigen "vriendelijk" belastingstelsel en vrijwel alle veerboten tussen Zweden en Finland varen via Åland, waardoor er op de boten belastingvrij ingekocht kan worden.

De eilandengroep is gedemilitariseerd en de inwoners zijn ook vrijgesteld van de Finse dienstplicht. 

De voornaamste inkomstenbronnen zijn toerisme, bankwezen en handel. Åland is één van de welvarendste delen van Finland.

   

 

Op de boot, 2 uurtjes varen, gegeten en nog even in de shop gekeken. Bij aankomst nog ca. 30 km naar het appartement. Voordien nog even boodschappen gedaan. Ze hadden zowaar (Finse) karnemelk! Heerlijk vind ik dat! Het appartement viel bij ons in de smaak en de eigenaar kwam nog even voor wat toeristische tips en wetenswaardigheden.

De avond verbrachten we met een glaasje wijn en Netflix. Ook dat was samen met Wi-Fi prima voor elkaar.

 De volgende dag begon een beetje druilerig. Eerst maar naar Mariehamns havenkwartier gegaan. Dit was klein, maar idyllisch. Wel een hele mooie winkel bezocht met kunst en handwerk. Daarna nog een edelsmid bezocht. Mooie dingen, maar niets gekocht.

 

Daarna, het was toen vrijwel droog, naar het centrum van Mariehamn doorgewandeld. Dan krijg je trek, en daar voorzag de "Bagarstugan" wel in. Koffie met heerlijk gebak en dat in een prachtige nostalgische ambiance. 

  


 We konden er wel weer tegen toen we in de auto stapten en naar het zuidelijkste punt reden. Vanaf daar gaan er ook een behoorlijk aantal veerdiensten. We konden nog net genieten van herfstkleuren in het mooie landschap. Op de terugweg het grote winkelcentrum bezocht en daar gegeten. Voldaan reden we daarna naar “huis”. Toen restte ons nog een wijntje en een filmpje. Mmmm!

Dag 2 kwam langzaam op gang, met een zonnetje door de ramen.

In de auto gestapt en rondgereden. Als we iets moois zagen, stopten we. Zo ook bij deze prachtige kerkjes. De zon scheen, maar de wind was ijzig, maar het genieten was er niet minder om.

 



























We reden rond met een “alleen op de wereld gevoel” tot Havsvidden, helemaal op de noordoostpunt van het eiland. Hier hadden we een prachtig uitzicht over de zee.

Op een gegeven moment begonnen we wat trek te krijgen en.... tralala een  brouwerij annex restaurant kwam op ons pad! En dat was een schot in de roos! Het eten werd bereid binnen ons gezichtsveld, verser kan het niet. Het was dan ook heerlijk en Jaap, die niet hoefde te rijden, genoot van een lekker biertje :-)

 

Vervolgens bezochten we een kasteel. Het was voor het publiek gesloten, maar de buitenkant bekijken was ook leuk. Jaap ging buitenom en ik ging de binnenplaats op en zag een deur open staan. Dus ik toch naar binnen en wat foto's gemaakt. Toen bleek dat de schoonmaakster daar aan het werk was, en zij verzocht ons dringend om buiten de muren te gaan, hetgeen we braaf deden ;-)

 

 

Op de donderdag gingen we naar een ruïne van een voormalige Russische vesting. Dit moet erg groot geweest zijn destijds.

  
Na een poosje stapten we in de auto om met een pontje naar Toftö te gaan. 
 Nog steeds waren de wegen verlaten en schilderachtig. We aten een kleinigheid aan de waterkant en besloten het veer naar volgende eiland maar niet te nemen. Het was niet helemaal duidelijk wat de frequentie van deze pont was.

Dus terugrijden maar weer. Geen straf in een mooie omgeving met mooi weer! We reden nog even naar Eckerö, waar het postmuseum was. Vanaf 1638 liep via deze plek de officiële postroute tussen Zweden en Finland, maar ook al lang daarvoor ging er veel post- en ander verkeer via deze route.
Het museum was al gesloten vanwege het seizoen, maar de omgeving was even leuk om te zien.

's Avonds aten we in een prachtig restaurant, een verbouwde stal. Het eten was er voortreffelijk!

Later op de bank nog nagenoten van een heerlijke dag.

Dan is het de laatste dag alweer, dus inpakken en op weg naar huis. De boot ging om half 2 en we waren ruim op tijd op de terminal. Het weer was erg wisselvallig. Omdat Åland in een andere tijdszone ligt, was de aankomst in Grisslehamn om half 3, terwijl we toch echt 2 uur gevaren hebben. De zee was vrij onrustig en we zagen mensen voorbij gaan, die liepen alsof ze veel te diep in het glaasje gekeken hadden. Nu viel het ons op dat er in het restaurant waar we (z)aten erg veel gedronken werd. Wij niet, want er was nog een rit van 413 km te gaan. Maar gezien het grote aantal bussen dat op de kade stond te wachten op passagiers is het aannemelijk dat de meeste chauffeurs niet hebben gedronken.

Het eten aan boord was fantastisch en ik heb op een veerboot nog nooit zo lekker gegeten!

De terugreis verliep vlot. Jaap reed het eerste stuk, hetgeen prima ging. Het gaat dan ook goed met Jaap zijn oog. Het gas is er nu uit, dus het dubbelzien is ook niet meer aan de orde, gelukkig.

We druppelen nog steeds, maar dat wordt geleidelijk afgebouwd. 12 november is de volgende controle. Het 2e stuk reed ik en rond 7 uur waren we weer thuis.

Het was een heerlijke week en wel voor herhaling vatbaar.

Hej då,
Truus