Hej!
In verband met wijzigingen in blogger.com is dit programma dermate gebruiksonvriendelijk geworden, dat wij hebben besloten om over te gaan op een ander platform.
Vanaf nu maken wij gebruik Wordpress en is de nieuwe url: https://jaapentruus.com/
Sinds de vorige blog in augustus, staat het leven, ook hier, nog steeds in het teken van Covid OaugustusOok Jasper en Alde
Hej!
In maart was onze laatste blog. We konden toen nog niet helemaal voorzien hoe het leven zou veranderen. En nog weten we niet wat de toekomst en Covid-19 voor ons in petto heeft. Met name de eerste 3 maanden waren er veel beperkingen. Geen wettelijke maatregelen, maar zeer dringende adviezen van FHM (Folkhälsomyndigheten) de Zweedse tegenhanger van het RIVM. Met name ouderen werd aangeraden om zoveel mogelijk binnen te blijven en contacten met anderen te vermijden. Gelukkig hebben wij volop ruimte in en om het huis, zodat het ons niet al te erg benauwde, maar het was wel zwaar om eigenlijk met niemand meer contact te mogen hebben. Wel hebben wij zo nu en dan bezoek gehad van bevriende leeftijdsgenoten, maar eigenlijk alleen buiten op onze of hun terrassen. Gelukkig was het vaak mooi weer.
Bij ons in Värmland valt het trouwens nog wel een beetje mee met Covid-19. Er zijn relatief weinig besmettingen en overlijdensgevallen. Wel een paar uitbraken, met name in Karlstad maar toch ook bij ons in Munkfors bij het personeel van bejaardentehuizen en de hemtjänst die ook weer hun cliënten besmetten. De meeste slachtoffers zijn gevallen in de regio Stockholm, merendeels in bejaarden- en verpleegtehuizen.
Eind mei werden de maatregelen een beetje verlicht, en mochten we ook weer 2 uur en buiten de provinciegrenzen reizen. We hebben toen op 31 mei, op de verjaardag van Truus met Jasper, Malin en Alde afgesproken bij een prachtige picknickplek bij Lesjöfors (halverwege Falun en Munkfors) en elkaar daar weer voor het eerst sinds begin maart in levende lijve ontmoet. Wat heerlijk was dat.
In maart zouden we naar Nederland. Hoofdreden
was: het bezoeken van mijn broer. Hij is ziek en de vooruitzichten zijn slecht.
Maar we konden toen niet gaan. De vraag was, wanneer wel. Een onzekere tijd
brak aan. Natuurlijk telefonisch contact hadden we zeker 1x per week. Maar je
wilt elkaar treffen en je wil ook graag nog even mooie herinneringen maken.
Nederland en Zweden geven elkaar code oranje,
zodat het moeilijk is om tussen de 2 landen te reizen, mede in verband met
reisverzekeringen en quarantaines. Ook Denemarken deed moeilijk over Zweedse
reizigers. Twee en een halve week geleden heeft mijn broer contact gezocht met
het RIVM en de situatie uitgelegd. Na navraag werd gezegd dat wij konden komen.
En diezelfde dag nog een B&B in de buurt van Malmö geboekt.
Zondag vertrokken we van huis en hadden een goede reis met onderweg een fijn visrestaurant met een heerlijk terras.
De overnachting in de B&B was prima en we hadden in de zwoele avond nog een leuk gesprek met een Zweeds echtpaar die er al vele jaren als gast kwamen.
De volgende morgen konden fris en fruitig aan het 2e deel van de reis beginnen. We reden deze keer over de bruggen in Denemarken.
In Denemarken was het erg druk
op de weg. En in Duitsland was het zoals altijd, druk! Maar bij de Elbetunnel liepen
we 2 uur vertraging op ivm 2 aanrijdingen in de tunnel. Balen!
Maar verder verliep alles goed. We kwamen rond
20.00 uur aan in Eenrum. We mochten gebruik maken van Alexander’s huis. Zo lief!
De volgende dag naar mijn broer en schoonzus,
die sinds kort in Groningen wonen. Wat was het fijn, en gezellig, om elkaar
weer te zien. Maar het begroeten is wel ongemakkelijk zonder knuffel!
’s Avonds hebben we gegeten bij “Garnwerd aan Zee”.
We genoten met volle teugen van elkaar en het eten.
De volgende dag hebben we het rustig aan
gedaan. Wel even de visboer op de markt in Eenrum bezocht. Wat een geweldige
vis! Aanrader!
Donderdag naar Jaap zijn zus en zwager. Dat
was ook heel leuk. Samen lekker buiten gezeten en bijgekletst. We werden
getrakteerd op patat en kroketten. Voor ons even een heerlijkheid 😃
Vrijdag weer naar mijn broer en schoonzus toe.
We zouden die middag ook nog iets buiten de deur ondernemen, maar het was
geschikter om thuis te blijven. Later chinees besteld en daarvan met elkaar
genoten. Maar dan komt het onvermijdelijke afscheid. Heel erg moeilijk, maar
dat zul je begrijpen. En ook weer zonder elkaar vast te houden. Maar wat zijn
we blij dat we samen nog herinneringen hebben opgehaald, en ook nog mooie
herinneringen hebben kunnen maken.
Jaap en ik besloten dat we deze keer geen
bezoekjes af zouden leggen. Mede door Corona, maar ook uit tijdgebrek. We
zouden ook maar een week in Eenrum zijn. Een andere keer in een andere
situatie, komen we graag een bezoekje brengen.
Zaterdagmorgen werden we verrast met koffie en
gebak door onze lieve vriendin Tity. Zij kwam met de catering bij ons. Zo
super! In de middag hebben we een rondje Noord-Friesland gereden, over
landweggetjes. Zo kom je op onbekende plaatsen.
Zondag waren we bij Alexander (onze host) en
Monique. Na een gezellige middag gingen we naar Zuidhorn. Als dank boden we hen
een etentje aan. We aten in de binnentuin van restaurant “De Opstal”. En dit
was een schot in de roos! Gigantisch goed. Dus als je eens iets zoekt…. Doen!
Maandagmorgen inpakken en wachten op de
catering 😄 Tity had nl gezegd dat ze met
een ontbijtje zou komen. Nou…. dat klopte wel. Heerlijk en na een gezellig
samenzijn vertrokken we richting de Achterhoek. We hadden een hotel arrangement
geboekt in De Roode Leeuw in Terborg voor 3 nachten. Dit was een gouden greep.
Een fijne kamer, een goede keuken en een mooie omgeving.
Dinsdag naar Schloss Anhalt, net over de grens. Het was wegens corona gesloten, maar de buitenkant was mooi.
Toen naar Bocholt, een leuk Duits stadje. Hier dus iedereen met mondkapjes. Geen probleem. Maar op de terrassen zat iedereen zonder. Onze beleving: met mondkapjes houd je eerder meer afstand dan minder.
Vervolgens nog even in Winterswijk gekeken en op een gezellig terras iets gegeten en gedronken.
Daarna nog naar Kasteel ’s Heerenberg. Ook hier was de buitenkant mooi, maar je kon nu ook hier niet naar binnen.
's Avonds waren we uitgenodigd bij Peter en Constance in Zutphen. Dat was heel gezellig en omdat Jaap en Peter allebei de hobby modelspoorwegbouw hebben, ook even de baan in opbouw bekeken die Peter in zijn bedrijfspand gaat opbouwen.
Woensdag naar Groenlo,een vestingstadje. Wel leuk, maar lang niet zo mooi als het Groningse Bourtange.
Daarna zetten we koers naar Ruurlo. Ook weer een kasteel😄 Hier hebben we in de tuinen rondgewandeld en bij het restaurant van de orangerie gegeten.
Tot slot nog even naar
Doetinchem voor een boodschapje en een ijsje.
Donderdag na het ontbijt uitchecken en boodschappen doen bij Aldi en Jumbo. Dat was redelijk snel gefikst en daarna zetten we koers naar Travemünde. Daar nog even in de haven bij een visrestaurantje heerlijk gegeten.
Vandaar namen we de Finnlines veerboot naar Malmö.
Een prachtig grote buitenhut hadden we. Verder zijn we op de boot nergens
geweest. Het advies was ook: blijf zoveel mogelijk in de hut.
De reis naar huis verliep vlot en rond 15.15
uur waren we weer thuis, en ook dat voelde weer goed. Daan en Liesbeth hadden ons uitgenodigd om te komen eten. Heerlijke bami met overheerlijke saté. Dat was smullen na zo´n lange rit.
Wij zijn vreselijk blij dat we deze reis
gemaakt hebben. Het betekende heel veel !!
Groetjes van ons.
