Volgers

Översätta/Translate

Blogarchief

zondag 18 juli 2010

Er tussen uit...

Hej allemaal,

Na het nipte verlies van oranje, vonden we dat het tijd was de benen eens echt van het erf te hebben. Dus maandagmorgen was het tijd om te reizen. Naar het oosten hadden we gepland. Het weer was wederom erg mooi en de vooruitzichten goed. Ons eerste reisdoel was Kopparberg, dat leek ons leuk. Daar aangekomen kregen we beiden een "aha Erlebnis": We waren er al eens geweest. Maar de hernieuwde kennismaking was leuk.


20 km boven Kopparberg vonden we een camping. 's Avonds nog wat rondgereden en heel pittoreske plekjes gezien.






De volgende dag naar Sala, een kleine stad die vooral bekend is door de zilvermijnen. Hier hebben we rondgekeken en gegeten en daarna de stad bekeken. Echt groot is het niet maar wel leuk.






De camping, waar wij stonden, was heel rustig. Lekker gelegen aan een meer, hetgeen 's avonds garant stond voor een heerlijk zwemrondje. Lekker na alle stoffige toestanden die je hebt met ca 30 graden of meer.



Na een heerlijk nachtje slapen en een lekker ontbijt, gingen we weer op pad. Naar Uppsala zou de reis gaan. Geografisch gezien een afstand van niks, maar we gingen via allerlei binnendoor weggetjes, voornamelijk gruswegen. Dus snelheid kun je daar niet echt maken. Wel erg veel moois te zien, en daar gaat het wel om, toch? De camping die we op het oog hadden, een stukje buiten Uppsala, lag erg mooi, maar was stikvol. Dus weer verder. Dan maar kiezen voor de stadscamping in Uppsala zelf. Op zich alles prima, maar iets landelijker vinden we fijner. Nadat we de caravan hadden neergezet, zijn we weer op pad gegaan. Naar de scherenkust. Hier troffen we echt het "eiland gevoel". Veel terrasjes en gezelligheid.







De volgende dag kregen we bezoek. De 2 J's kwamen. Of wel Jasper en Jenta. Willemien had met een collega in de stad afgesproken. We hebben heerlijk bijgekletst en zelfs gekaart (hetgeen we vroeger vaak deden, dus een beetje Memory Lane). Rond half zes kwam ook Willemien bij ons en met z'n allen hebben we nog lekker gebarbecued. Het paste perfect om elkaar zo even te treffen, want de afstanden zijn hier groot. J,W en J moesten nog ca. twee en een half uur rijden naar hun huis. Vrijdagmorgen hebben wij de stad bezocht. De kathedraal en het slot bekeken en nog door het centrum gelopen.








Toen was het tijd voor koffie en daar moest iets bij, vonden we. Nou dat was niet verkeerd wat we voorgeschoteld kregen. Vóóórtreffelijk! "Een hele leuke stad" was onze eindconclusie. Dus, als je in de buurt bent.... ga dan eens kijken. Rond de middag zijn we weer, met caravan, verder gegaan. Ik moet eigenlijk zeggen, alvast iets terug gegaan. We kwamen uit in Näs. Een leuke camping in de buurt van Avesta (waar het grootste oranje Dalapaard van de wereld staat).

Omdat we ook al weer bijtijds de caravan een plekje hadden gegeven, hadden we ook nu weer tijd om nog een uitstapje te maken, en wel naar Avesta. Het stadje was niet heel bijzonder, maar het Thaise eten was er geweldig. Daarna zijn we nog naar Gamla Byn geweest. Dit is het oudste gedeelte van de stad en we hebben hier erg idyllische plaatjes geschoten.


Op zaterdag was het weer tijd om naar huis te gaan, maar niet nadat we eerst nog even heerlijk ontbeten, gezwommen en koffie gedronken hadden. Nog steeds was het 30 graden. Maar onderweg veranderde het. Zo'n 150 km voor Munkfors begon het enorm te regenen. De temperatuur zakte op slag van 26 naar 15 graden. Daar zit je dan in je korte broek met een topje/t-shirt. Droog werd het pas nadat we een uur of 2 thuis waren. Gelijk maar van de gelegenheid gebruik gemaakt de boel uit te pakken en de wasmachine aan te zetten. Nu, op dit moment is alles weer op de plek en kunnen we terug zien op een fijne week!

Liefs Truus

1 opmerking:

  1. Beste Truus en Jaap,

    Wat een geweldige goede stap welke jullie samen hebben genomen.
    Ik ben zwaar onder de indruk van jullie keuze, jullie huis en de fantastische omgeving en natuur. Echt geweldig.
    Het doet me goed jullie zo te zien stralen.
    Ik wens jullie alle geluk en gezondheid van de wereld toe en dat jullie nog tot in lengte van jaren van deze geweldige omgeving en mensen mogen genieten.
    Ja, ik ben jaloers. Ik geef het meteen toe maar, ik gun het jullie van harte.

    Nogmaals, heel veel plezier, gezondheid en geluk en wie weet, tot ziens.

    Vrolijke groet vanuit een (nog) zonnig Limburg,

    Gilion Mertens
    (oud collega RHL)

    BeantwoordenVerwijderen