Dinsdag 26 april
Nadat we weer goed geslapen en ontbeten hebben en nog een wandeling door de mooie tuin van de B&B, vertrekken we om ca. 10 uur. Eerst gaan we naar Montepulciano waar we de historische stad willen bekijken. Maar, nadat we met enige moeite hebben geparkeerd, blijken we nog heel ver te moeten klimmen, en dat is werkelijk voor mij een te zware klus. Dus maar weer in de auto. Jaap probeert met de auto nog wat hoger te komen en...met resultaat. Vlak onder de oude stad vinden we een dijk van een plekje. Het weer is goed, maar aan de frisse en winderige kant. Maar het is er mooi.
Er is ook weer een Dom (Duomo) maar die is erg somber en heel donker. Niks waard. Verder lekker een terrasje en cappuccino's. Dus prima. Daarna verder naar Castiglione di Lago. Weer een vestingstadje, maar gelegen op een landtong, omgeven door een groot meer, Lago di Trasimeno. Ook weer een leuk stadje met veel winkeltjes met streekeigen producten, zoals salami, proscuttio en wijn natuurlijk.
We hebben even geproefd. Lekker, maar we kunnen niets kopen omdat we het toch niet in het vliegtuig mee kunnen nemen. Toch nog maar een zakje Cantucci gekocht, want dat is wel op voor we terug moeten. Na dit bezoek, naar San Feliciano, waar ik verder geen woorden aan vuil wil maken, want het was niks! Toen maar weer iets bedacht. Bettona. We hebben uit een boekje dat dit de moeite waard moet zijn. Nou, het was leuk, maar als je al zoveel gezien hebt, valt je de mond niet meer overal van open. Zo ook hier niet. Daarna vinden we het tijd om de B en B San Marco net buiten Montefalco op te zoeken. Wat een hartelijke ontvangst krijgen we daar! Gelijk koffie en een advies voor een heerlijk restaurant. Carla, de uitbaatster reserveert dan ook gelijk voor ons, wat heel goed was, anders waren we er niet in gekomen.
Het restaurant is Alla Via di Mezzo in Torre del Colle.
Het plaatsje is eigenlijk een hele kleine vesting. Met slechts 7 bewoners. Het restaurant ziet er heel gezellig en sfeervol uit. Het opent om 20.30 en wij zijn een van de eerste gasten, maar al snel daarna zit alles vol. Het blijkt dat ze een vast menu serveren voor €25,-- De eerste gang is een buffet met heeeel veel lekkers. Met tal van gegratineerde groenten, bonen, kazen en vleeswaren van de streek. Daarbij heerlijk brood. Dat eet wel lekker weg. Daarna komen er 2 soorten pasta op tafel. Allebei al-dente gaar en heerlijk.
Woensdag 27 april
Weer heerlijk geslapen! Nadat we onszelf en de bagage weer op orde hebben, lopen we Carla tegen het lijf, die ons meeneemt naar de ontbijtzaal. Ook hier iss alles prima geregeld, inclusief verse aardbeien, en het speciale Paasbrood, gebakken met Parmezaanse kaas, salami, ham en Pecorinokaas en … om te beginnen chocoladetaart. Carla ging gezellig bij ons zitten en dat was enerzijds heel gezellig, maar wel zwaar, omdat ze geen Engels spreekt maar alleen Frans (en natuurlijk Italiaans). Ochtendgym voor de hersens! Daarna is het tijd om afscheid te nemen, hetgeen weer allerhartelijkst is, inclusief een kus op de wang.
We moeten beloven dat we weer bij haar langs zouden komen als we weer in Umbrië komen.
Daarna weer in de auto naar Bevagna, een stadje, weer historisch, dicht in de buurt. Het weer is zonnig en lekker voor een stadsbezoek. Leuk stadje weer, met o.a. een voormalig klooster en... weer een kerk, met 2 mooie fresco's.
Ook drinken we weer cappuccino op een terrasje. Al met al duurt dit bezoek een uurtje. Met nog een hele dag voor de boeg zetten we koers richting de bergen. De Apennijnen. Dit gebergte moeten we doorkruisen om aan de Adriatische kust te komen. Onderweg bekijken we Norcia. Dit is het centrum van de zwarte truffel. Er hangen dan ook heel veel koppen van truffelzwijnen aan de winkeltjes, die deze delicatesse verkopen.
In het zonnetje eten we een ijsje en hebben nog wat rondgeslenterd en natuurlijk gefilmd en gefotografeerd. Vervolgens laten we de stadjes, de stadjes. We zijn verzadigd geloof ik. Ook begint het fors kouder te worden. In de bergen 12 graden! Met daarbij laaghangende wolken. Koud! We besluiten om naar de volgende B&B te gaan. Hier aangekomen blijkt er niemand aanwezig te zijn en we staan voor een gesloten hek. Jaap belt het telefoonnummer dat staat aangegeven en de man zegt dat hij zo zal komen. Maar dat duurt nog een tijd. Maar alles komt goed. Een gezellig gesprek met koffie en een goede kamer. Na de bagage binnen gezet te hebben, rijden we nog even naar de zee in Alba Adriatica. Nou niets te beleven eigenlijk. En koud met dreigende regen. Na het uitgebreide eten van gisteren willen we iets simpels eten. Nou we maken kennis met een Italiaans culinair hoogstandje: Een hamburger met patat en een schijfje tomaat en een beetje ijsbergsla tussen 2 pitabroodjes. Nou het vult wel. Daarna nog cappuccino drinken bij een strandbar. Daar zitten we op een terras, moederziel alleen tussen zo'n 220 lege stoelen. Goede koffie, maar niet gezellig. Daarna snel weer naar onze kamer, alwaar het glaasje wijn ons goed smaakt.
Donderdag 28 april
Na ook vandaag ons Frans weer een stukje op gehaald te hebben bij het ontbijt, de gastdame sprak totaal geen Engels, verlaten we B&B Giordano. 15 graden wijst de thermometer aan, maar het is droog en de temperatuur zal verder op de dag op gaan lopen naar 20 graden. Goed dus! De B&B ligt in een dorpje boven op een berg, wat een fantastisch uitzicht biedt.
Ook op onze weg naar beneden genieten we er eerst van. Maar eventjes later hedden we meer aandacht nodig bij de afdaling. De TomTom geeft een route aan wat meer een soort geitenpad blijkt te zijn. Er zijn stukken bij met een hellingspercentage van 24%. Soms zie je helemaal niet hoe het weggetje loopt, en dan gaat het weer steil naar beneden. Wel leuk om meegemaakt te hebben. Het weggetje komt uit bij een plaats aan de kust, San Benedetto di Tronto.
Daar drinken koffie met heerlijk gebak erbij. Als we op een terras zitten worden we in 3 talen aangesproken door een man op leeftijd. Hij blijkt in de plaats politieman nummer 13 geweest te zijn. Een geluksgetal volgens hem, want er waren 12 discipelen + Jezus.
Maar deze man is net een lopende almanak. Weet bijv. alle hoofdsteden van alle Amerikaanse staten. Maar ook de talen spreekt hij goed. Zelfs weet hij te zeggen: Jag älskar dig! Maar we moeten hem onderbreken want onze parkeertijd is bijna om, dus we moeten gaan. Maar als we weer eens kwamen moesten we maar naar Franco vragen. De rit langs de kust is saai en zonder uitzicht op zee, daarom kiezen we voor de tolweg, dan zie je in ieder geval wat. Na een poosje gaan we ook van de tolweg af om naar een badplaats te gaan. We willen een hapje eten. Maar, het is weer een dooie boel aan zee. Het ziet er niet goed uit voor ons. Tot we een visrestaurantje zien dat wel open is. Daar eten we lekker
en besluiten daarna om naar ons hotel in Guglionese te rijden. Een Grand Hotel. Nou groot is het zeker!
Op de kamer, prima met goede bedden, maken we het ons gezellig met een wijntje en de reeds eerder gekochte cantuccini.
Vrijdag 29 april
Vanmorgen heel rustig aan gedaan. We hoeven niet verder te reizen en de dag kan naar keuze worden ingepland. Doordat we niet zo vroeg aan het ontbijt zijn, is de ontbijtboel al half afgeruimd. Wij zijn wel binnen de ontbijttijden, dus ons treft geen blaam. De receptionist lost alles prima op en wij hebben een lekker ontbijt. Daarna gaan we naar een balkon, met enorm panoramisch uitzicht, in het zonnetje, de dagbesteding bedenken. We besluiten om de ”spore” van de laars rond te gaan. Dat hele gebied is een groot nationaal natuurpark. We krijgen vandaag ongelofelijk veel verschillende landschappen te zien. Bergen, bos, moeras, teletubbieheuvels, vlaktes bezaaid met stenen. Ook zijn we komen vele dorpjes door, maar dat is niet allemaal zo'n succes. Te weinig parkeerplekken, te smalle straatjes en bovendien niet echt de moeite waard. Maar de rit is prachtig.
In Tèrmoli willen we wat eten, maar.... geen parkeerplek in het centrum, en in de haven is niets te doen. Dan maar in het dorp van ons hotel. Ook niks. We besluiten dan maar in het hotelrestaurant te eten. We komen het restaurant binnen. Veel keurig gedekte tafels, neon licht en een grote TV die loeihard aan staat. Maar nog het meest storende is, dat er geen personeel is. We wachten nog even, maar er komt niemand. Daarop besluiten we dat we, dat we vanavond maar een beetje zullen vasten. Ook niet verkeerd na al dat Italiaanse ijs. Met sinas, een paar Pringles en nog een paar cantuccini koekjes doen we ons maal. Als toetje een melige appel. Verder nog even de samenvating van het huwelijk van Wiliam en Kate gekeken. Nu is het alweer bedtijd. Morgen weer verden naar het zuiden, naar Barletta.
Zaterdag 30 april
Koninginnedag en Valborg! Maar voor ons een gewone vakantiedag met gewone vakantieroutines. Koffers inpakken en ontbijten (ook weer dik voor elkaar) en weer ”on the road”! Het is droog als we vertrokken maar de temperatuur laat te wensen over: 14 gaden. De geplande rit loopt via Lucera. De plaats is op de kaart aangeduid als interessant. De rit er naar toe is niet al te boeiend en de lucht wordt allengs dreigender en regen blijft niet uit. In Lucera is er niet veel aan, misschien dat het door de regen komt. Ook zou er volgens de kaart een Romeins amfitheater zijn, maar ook dat staat nergens aangegeven. We besluiten maar regelrecht naar het hotel in Barletta te gaan. Onderweg nog wel even gezellig koffie gedronken. Het hotel is mooi en de kamer is prachtig. De regen noodzaakt ons van de kamer en het grote bed te genieten. Ook hier ontdekken we nog geen strandactiviteiten en ook het hotelzwembad is nog leeg. Geen idee wanneer hier het seizoen begint. Om een uur of zeven wordt her wat droger en gaan we maar eens op pad om wat te eten. Veel is er nog niet open. Aan het tijdstip van na 8 uur 's avonds om te gaan eten kunnen we nog steeds niet goed wennen. Er is wel een pizzeria open. Daar eten we een goede pizza en drinken een paar lekkere wijntjes.
Toen weer naar het hotel. We hopen echt dat de zon zich morgen nog laat zien, dat maakt alles zoveel mooier. Maar eerst lekker een nachtje slapen.
Zondag 1 mei
Nog een dag overblijven in dit prima hotel. We besluiten vandaag de auto te laten staan en ons hier in het stadje te vermaken. Het weer zit mee, het blijft de hele dag droog en in de middag ook nog wat zon. Wat hebben we een leuke dag gehad. Eerst het Sveva fort bekeken. Groot en mooi onderhouden. Volgens ons is net net gerestaureerd.
Na rondgekeken te hebben is het weer tijd voor cappuccino. We kunnen zo zachtjes aan een landelijk overzicht geven van prijs en kwaliteit van deze drank. Maar... vandaag treffen we de goedkoopste! En ook nog prima van smaak. Dat voor de prijs van € 1,-- !!! Wat een verschil met de €5,50 vorige week in Florence!
Na het fort gaan we het oude centrum van de stad in. Wat een gezellige drukte.
Veel mensen die flaneren en elkaar ontmoeten op straat. Leuk om naar te kijken, hetgeen we ook royaal doen. Wel vragen we ons af of het iedere zondag zo druk is. Het antwoord weten we nog steeds niet zeker, maar het feit dat het 1 mei is verhoogt het aantal aanwezigen zeker.
Al rondlopend ontkom je natuurlijk niet aan een ijsje bij een gelateria. Ook het ijs is hier niet duur, 2 grote exemplaren voor €3,-- en....mmmm. Na een paar uur weer eens naar het hotel om op de kamer even uit te rusten. Om een uur of 6 weer riching de stad. Gisteren hadden we eigenlijk naar de Ierse pub gewild voor een steak, maar vanwege het slechte weer was het er niet van gekomen. Nu wel, want ondertussen weten we waar het is. Nou, die steak is helemaal goed gekomen! Wat mals en lekker! En we worden met alle egards bejegend. Trouwens iedereen is hier erg vriendelijk, vinden wij. Het is er ook gezellig en iedereen is druk in de weer voor de grote drukte die de avond nog brengen zal. Er wordt ook live muziek geïnstalleerd. Vanaf 22.00 uur zal die gaan spelen. Dit hebben we niet afgewacht. Op een terrasje drinken we nog een cappuccino en kijken nog weer naar de mensenmassa.
De leeftijd van de mensen varieert van 0-80 jaar. En wat een heerlijk weer! Over 2 dagen is het Dolce Vita leven voorbij, dus nu nog maar even genieten.
Maandag 2 mei.
Gisternacht was het al redelijk snel rustig, dat was mooi. Vanmorgen voor de één na laatste dag de boel ingepakt en na het ontbijt zijn we klaar voor de laatste echte rit. De laatste etappe naar een Masseria ( verbouwde boerderij) even buiten Brindisi. Het eerste stuk leggen we af via een vrij grote, drukke weg. Maar na de koffie besluiten we toch maar de kleinere wegen te kiezen. En dat is geen slecht idee. Het landschap wordt mooier en de huizen ook. We zien steeds meer puntvormige bouwsels van gestapelde stenen in het landschap. Ik dacht eerst dat het houtskoolovens waren, maar zoveel?! Wat later zien we dat ook huizen met deze vorm. Prachtig om te zien. Heel apart en typisch voor deze streek, deze trulli's.
Onderweg stoppen we in Locorotonde. Met allemaal witte huisjes. Het is prachtig weer en de thermometer wijst 22 graden aan.
Hoe meer we echter richting Brindisi rijden, des te donkerder wordt het. Maar het is droog, al zakken de temperaturen. Als we aankomen bij Baroni Nuovi, onze overnachtingsplaats, kijken we onze ogen uit. Zo mooi en verzorgd en te woord gestaan in goed Engels. Dat is al even geleden, alhoewel de man van de Irish pub ook goed zijn best deed.
Ook is er een zwembad aanwezig, maar dat kan niet gebruikt worden want er is net vandaag chloor in het water gedaan en dat moet zijn tijd hebben. Wel kunne we lekker op ons eigen terrasje zitten, ook leuk. Na nog even wat gelegen te hebben, de koffers herschikt en de auto leeg geruimd, gaan we wat eten in het dichtsbijzijnde plaatsje. Lekkere streekgerechten en niet duur!
Dinsdag 3 mei
Vandaag onze laatste dag. We moeten om 11:00 uur op het vliegveld van Brindisi zijn, dus we hoeven ons niet te haasten, want het vliegveld ligt op ca. 20 minuten van ons B&B.
Het inleveren van de auto gaat vlot en RyanAir vliegt zoals meestal het geval is weer precies op tijd.
Op Skavsta gaat ook alles vlot en 's avonds om 20:30 zijn we weer thuis. En ook dat is heerlijk. We hebben een prachtige vakantie gehad, maar zoals de Zweden zeggen: Borta bra men hemma bäst (letterlijk: weg zijn is mooi, maar thuis is het het best, dus Oost west, thuis best).
Groetjes,
Jaap
Geen opmerkingen:
Een reactie posten