Volgers

Översätta/Translate

Blogarchief

dinsdag 14 juni 2011

Schimmenspel, uitstap en Ekke!

Hej,

Schimmenspel. Waar moet dat wel naar toe? Nou, Jaap zat vorige vrijdag op het verandadak om een lekkage ten gevolge van de winter te verhelpen. Het was nu weer mooi droog, maar er waren eerder die week enorme stortbuien geweest. Hij lag dus op het transparante dak terwijl de zon scheen. Ik zat het van de onderkant te bekijken en het zag er erg gevaarlijk uit. Maar ook fascinerend! Oordeel zelf maar:







Hij heeft het dak goed gerepareerd, want het heeft al weer een aantal buien getrotseerd, en.... helemaal dicht. Hulde aan de handige man!!

Nadat we een hele week dagelijks bezoek hadden gehad en op bezoek waren geweest, was het tijd voor een uitstapje. Gisteren was het mooi weer en we hadden het plan opgevat om te gaan picknicken en eens naar het stadje Arvika te gaan. Na een prachtige rit langs uitbundig bloeiende bermen (vol lupinen) en weiden,




vonden we een geweldige picknickplek bij Rennstad, een heel klein idyllisch dorpje, ver van de grote weg, en gelegen aan een mooi meer. Hier was een prachtig onderhouden badplaats met een steiger en kleedruimte en 2 heerlijk opgepimpte poepdozen.






Alles bij de hand, dus. Wij hebben hier genoten van de zon en de meegebrachte waar.


Daarna naar Arvika. Wij vinden het een charmant stadje met een behoorlijk winkelaanbod.




En hier heb ik dan ook even lekker de benen kunnen strekken achter de rollator. En dat ging goed, maar niet heel snel, maar daar was ook geen noodzaak toe.

Verder hadden we nog even een bezoekje aan Piet (hij was gisteren jarig) en Co op het programma. Via binnendoor weggetjes reden we erheen. Maar.... 1,3 km voor de bestemming begon onze auto een vreselijk lawaai te maken. Zo erg, dat we niet verder durfden. Dus de afsleepdienst geprobeerd te bellen. Geprobeerd, want het lukte niet erg goed. De telefoonmast voor dat gebied bleek al 2 weken kapot. Dus Jaap op weg naar een huis vanwaar hij met een vaste telefoon kon bellen. Na een half uur zag ik hem weer in de achteruitkijkspiegel verschijnen. De berger zou komen. Wij hadden beiden wel de indruk dat het lawaai van het linker voorwiel kwam. Ik opperde dat er maar eens een fikse schop tegenaan gegeven moest worden. Aan Jaap de eer. Daarna hebben we nog eens geprobeerd om eventjes achteruit en weer vooruit te rijden. En het wonder gebeurde. Het lawaai was weg! Achteraf bleek het een steen tussen de remschijven te zijn!! Snel weer naar het huis en de bergauto afgebeld. Anderhalf uur later kwamen we alsnog bij onze vrienden aan. Maar helaas, ze waren niet thuis. Na even een presentje achtergelaten te hebben, zijn we naar huis gegaan en onderweg hebben we nog wat gegeten. Een hele leuke dag met enige storende elementen.

Vandaag had ik een bijzondere ontmoeting met eekhoorn Ekke (of was het Akke?). Ik wilde even de oude kranten in de daarvoor bestemde bewaarbak doen. Deze staat op de kleine veranda bij de voordeur. Toen ik de deur uit kwam, zag ik een eekhoorn langs rennen en hij ging de boom bij de voordeur in. Ik bleef als een standbeeld wachten tot hij weer tevoorschijn kwam. En dat was al snel. Behoedzaam ging hij naar beneden.
Maar wat er toen gebeurde had ik nooit voorzien. Hij kwam op mij af. Liep het trappetje van de veranda op en knabbelde even aan mijn teen. Daarna liep hij nog even rond mijn benen en toen ging hij er van door. Naar zijn broodhuisje wel te verstaan. Want gegeten moet er worden!
Ik ben benieuwd of we hem helemaal tam kunnen krijgen. We zien wel!

Groetjes,
Truus

Geen opmerkingen:

Een reactie posten