Niet zo heel veel...

Hej hej,

Weer even een blogje van mijn hand. Ik schrijf expres blogJE want er is deze week niet zo heel veel te melden.
Alles gaat weer zijn gewone gangetje. Met de knie gaat het steeds beter en afgelopen dinsdag ben ik weer voor het eerst achter het stuur gestapt. Zo kon ik zelf naar het dorp gaan waar we met het koor een optreden zouden geven tijdens het Môracafé ( het ochtendcafé). Hier kun je 1x in de 14 dagen genieten van een lekker ontbijt en een gevarieerd programma. Nu was het onze beurt en we combineerden onze zang met het lezen van gedichten en een sketch. Het onderwerp was natuurlijk de liefde, want ja het was tenslotte Valentijnsdag. De zaal was vrijwel vol en dat was leuk, want we hebben het ook wel eens anders meegemaakt.

Ook pianoles is weer begonnen. Ik was blij dat ik alles niet verleerd was tijdens mijn verblijf in Nederland. Ik moet zeggen dat ik de piano wel gemist heb. Nu probeer ik de Bruidsmars van Lohengrin onder de knie te krijgen, dus een feestelijke boel deze week! :-D
In plaats van zwemmen ga ik nu 2x per week sporten bij de fysiotherapie. Je ziet weer genoeg te doen.
Ook voor Jaap, want hij kan hier de rol van gastheer zo voortzetten. Want ook deze week veel bezoek gehad en ook nog logé's voor één nacht. Henk en Elsbeth hadden een overnachting "geboekt" op hun reis naar Härjedalen. Dat is bijna vaste prik, en altijd erg gezellig.

Gisteren ben ik naar een veiling geweest hier in het dorp. Hier waren ook Timen en Baukje en hun gast Marjan. Ik heb in opdracht een aantal dingen gekocht, maar natuurlijk ook wel wat voor mezelf. Ondertussen vermaakte Jaap zich weer eens met de modelspoorbaan, want daar was natuurlijk al behoorlijk lang niets aan gewerkt. Allemaal tevreden gingen we naderhand hier thuis aan de koffie, soep en pizza.
Zo dat was even weer de week bekeken. Misschien volgende week weer wat meer nieuws.

Graag tot dan,
Truus