Vakantieverslag - deel 4

Donderdag 24 april

Het is een beetje nevelig als we opstaan, maar het belooft weer een mooie dag te worden. Vandaag staat een bezoek aan de zoutmijnen in Wieliczka op het programma. Maar daar aangekomen gaan we toch maar even bij infobalie voor bezoekers informeren of het wel toegankelijk is als je beperkt bent in het lopen. Hier zit een mevrouw die geen woord over de grens spreekt. (stom toch?) Zij wijst wat en wij gaan naar de ticketbalie. Deze dame spreekt een beetje Engels en zegt dat niet geschikt is. Eerst 80 treden naar beneden en daarna nog 400! We zien er maar vanaf. We doen een rondje park en gaan weer terug naar de auto. Daar zoeken we een ander doel voor de dag. Dat wordt Niepolomice. Maar voor we daar heen gaan, bezoeken we het stadje Wieliczka. Dit is klein maar wel idyllisch.

Dan naar de volgende bestemming, Niepolomice! Dit is een stadje waar de vroegere koning Kazimir (1427-1492) een paleis heeft laten bouwen. Het paleis herbergt nu een hotel en een museum, maar rondlopen en kijken is heel goed mogelijk.

Alles ziet er tiptop uit. Ook de kerk, en de omgeving ervan, is zeker de moeite van het bekijken waard. Hier veel aandacht voor Johannes Paulus II (die a.s. zondag heilig wordt verklaard).

Op het marktplein gaan we even een hapje eten, want koken doe je niet als het eten zo goedkoop is. Soep en hoofdgerecht (slibtong) inclusief drinken voor een kleine 15 euro voor 2 personen!

Op de terugweg naar de camping besluiten we morgen naar Dresden te gaan. Maar...op de camping ontmoeten we een Zweed die min of meer op aandringt dat we een bezoek aan Auschwitz moeten brengen. (Dit lag ook in de planning, maar we hadden het geschrapt). Dus.....morgen gaan we naar Auschwitz!

Vrijdag 25 april

Het programma voor vandaag ligt vast. Vroeg weg hoeven we niet want als je na 3 uur in Auschwitz komt, mag je vrij rondlopen zonder gids en hoef je ook nog eens geen entree te betalen. Omdat we later weggaan breken we na de koffie eerst nog de luifel af. De weersberichten voorspellen vanavond laat pas regen. Maar je weet het maar nooit! De temperaturen zijn goed maar zonnig is het niet. We hebben nog een paar andere dingen die we willen bekijken. Maar we lopen tegen een probleem aan. Folders beschrijven heel mooi wat er is, maar kennelijk zijn de bordjes er naar toe te prijzig. Want om er te komen lukt niet of heel moeilijk. Maar het Auschwitz Museum staat goed aangegeven. Maar voor we daar heengaan kijken we even in het stadje, Oswiecim (de Poolse naam voor Auschwitz).  Het grote marktplein is in onderhoud en daardoor is het rommelig. Maar we drinken er even koffie en gaan dan naar het museum. Als je er binnenkomt voel je je gelijk bedrukt. De boog met de tekst:” Arbeit macht frei” is kleiner dan ik gedacht had, maar de beklemming is er niet minder om.

 

Alle mensen die rondlopen zijn ingetogen. Groepen lopen als stille processies rond. In veel barakken zijn exposities ingericht. Ook per land van waar gedeporteerd werd is een barak ingericht. Het is echt niet te geloven welke waanzin er geheerst heeft onder de machthebbers en aanhangers van het ”Derde Duitse Rijk”. 

Duizenden brillen, 

Bij de muur waar de executies plaatsgevonden hebben, begon een grote groep Italianen hardop in gebed te gaan. Hoe indrukwekkend. Kippenvel!

Wat is het heerlijk is het dat je als vrij mens kunt gaan en staan waar je wilt. Maar hoe tragisch is het dat de mensheid geen lering trekt uit de historie....

We gaan weer richting camping en onderweg gaan we nog wat eten. Volgens ons was het restaurant net geopend. Alles was spiksplinternieuw en de bediening was alleraardigst, maar onwennig. Het eten was weer top!

Als we de camping bereiken in de stromende regen, zijn we blij dat we 's morgens de luifel e.d. hebben opgeborgen! Morgen vertrekken we naar de omgeving Dresden!

Zaterdag 26 april

De hele nacht regent het en ook bij het opbreken is het nog nat. Maar als we onderweg zijn wordt het geleidelijk aan beter. We rijden vandaag uitsluitend snel- en tolwegen, want het is best een heel eind, 584 km. Op Poolse binnenwegen is dit absoluut geen doen! Het rijdt relaxed, want druk is het niet en we genieten onderweg van de prachtig bloeiende koolzaadvelden. Betoverend! Bij Wroclaw komen we in de file. Bij nader inzien blijkt de file te zijn ontstaan door de betaalpoortjes van de tolweg. Negen kassa's zijn er open, maar het oponthoud duurt zeker een half uur! Maar dat is nog niets vergeleken bij de file aan de andere kant van de weg. Daar was een ongeluk gebeurd. 

Net voor de Duitse grens eten we nog wat. Dit haalt het goedkoopterecord! Jaap een warme maaltijd met 1 liter!!!! cola en ik een pizzabrood met een mega cappuccino voor de prijs van 34 Zloty, iets meer dan 8 euro! Voor we het weten zijn we weer in Duitsland en bij Dresden belanden we in een stortbui die de weg helemaal blank zet! Maar lang duurt het niet, en als we op de camping komen is het heerlijk weer en kunnen we nog een aantal uurtjes buiten zitten!

Tot zover even ons reisverslag. We lopen nog een weekje achter, maar dat gaan we waarschijnlijk de komende dagen wel weer inhalen.

Groetjes,

Truus en Jaap