Ik begin de blog op 30 augustus, dat is
dus zo ongeveer een maand geleden. Een lange periode wordt met deze
blog overbrugd.
Op 30 augustus, een mooie dag, gingen
we op excursie met ca. 30 van onze Aktiva leerlingen.
Het reisdoel: Mårbacka bij Sunne.
Mårbacka is het landgoed dat ooit
eigendom was van Selma Lagerlöf, de schrijfster van o.a Nils
Holgerson. Zij was ook de eerste vrouw die een Nobelprijs voor
literatuur kreeg.
We reden met een behoorlijk aantal
auto's om iedereen te kunnen vervoeren. Voor de rondleiding begon,
was er tijd om buiten wat rond te kijken, en een appeltje te eten uit
de gigantische boomgaard.
De rondleiding in het huis werd leuk en
duidelijk gebracht en iedereen genoot ervan.


Aansluitend was er de mogelijkheid om de inwendige mens te versterken met koffie, thee, fris en wat lekkers erbij. Iedereen genoot ervan in een opperbeste stemming.
Een geslaagd evenement en weer een
stapje verder met de inburgering :-)
De dag erop gingen we na schooltijd
samen met Daan en Liesbeth op pad. Pannenkoeken bakken in de vrije
natuur. We doen dit wel vaker, en het is altijd weer genieten. Op de
een of andere manier smaakt het lekkerder en ongemerkt eet je meer
(dat is dan weer iets minder positief).
De volgende dag waren we bij de
uitvaart van Job, de aannemer die ons huis verbouwd heeft. Jaap had
het verzoek van zijn vrouw gekregen om de ceremonie te filmen,
hetgeen hij heeft gedaan.
Wel weer een hoop werk voor hem.
Naderhand monteren e.d. Maar het resultaat was naar
tevredenheid!
De 2 weken erna waren meer: bussiness
as usual.
Wel was het bijzonder dat Samina en
Umer, onze vrienden uit Pakistan, op 6 september de deuren openden
van hun restaurant: Café Umgås.
Ook is het een gezellige locatie
geworden om even koffie en fika te nuttigen. De bedoeling is ook dat
het een plek wordt waar mensen elkaar kunnen ontmoeten en
integreren.
Bij de opening waren vertegenwoordigers van de gemeente aanwezig. Ook aan publiciteit was geen gebrek. Interviews
voor kranten en radio. Mooi voor ze!
Op 16 september vertrokken we naar
Sundsvall, naar Jasper, Malin en onze kleine Alde!
Wat was ze groot geworden en heeft zoveel geleerd in de 5/6
weken dat we haar niet gezien hadden!
Ze is echt tweetalig en begrijpt heel
veel. En ze is zoooo vrolijk en gezellig! De foto's laten dit wel
zien :-)

Haast iedere dag zagen we elkaar en was
er tijd om te spelen en te knuffelen. Ook heerlijk bijkletsen met
Jasper en Malin trouwens. Ook pasten we een keer op toen Jasper en
Malin uit gingen. En alles liep op rolletjes!
We verbleven 9 dagen in een huurcaravan
op de kleine camping waar we ook in juni stonden. En vorig jaar in
augustus/september.
Het is ons uitstekend bevallen op deze manier. Jaap heeft vrij veel gevist en ik heb nog een paar loppissen bezocht, maar niets gekocht.
Met z'n tweetjes hebben we ook nog wat
uitstapjes gemaakt.
Op dinsdag lunchten we samen met Jasper
en Malin in een Turks restaurant en daarna bezochten Jaap en ik
“Kulturhuset” in Sundsvall. Hierin is het stadsmuseum en de
bibliotheek gevestigd. Alleen het gebouw zelf is al de zeer de moeite
van het bekijken waard. De rest was ook erg leuk.
Donderdags gingen we richting Solefteå en stuitten op een mooi kerkje in Viksjö.
De stallen voor de paarden van de kerkgangers |
Vervolgens namen we een afslag naar een bezienswaardigheid,Västanå. Dat bleek een prachtige waterval te zijn in een even prachtige omgeving. We hebben hier rondgewandeld en Jaap is helemaal naar boven geklauterd. Best heavy, en bepaald niets voor mij!! We hebben hier ook heerlijk zitten picknicken.
Op zaterdag vertrokken we bijtijds naar “Döda Fallet” (bij Bispgården, Jämtland) een immense watervalbedding die in 1796 droog is gevallen. Men was toen bezig met het aanleggen van een zijkanaal om het hout te transporteren dat versplinterde in de enorme waterval. Dat jaar is door een overvloedige (smeltwater)stroom een damwand bezweken en het water via het kanaal een andere weg koos. En zo kon het gebeuren dat in 4 uur tijd een heel meer leegliep!!! Lees: 1.000.000.000 m2 water!!! Nog een wonder dat hier geen slachtoffers te betreuren waren!
De waterval moet enorm geweest zijn, dat zie je als je de mooi aangelegde route volgt. Dat het motregende en 7 graden was, vergaten we gelijk bij de prachtige aanblik. Geleidelijk aan werd het ook droog. Wat was het mooi.
Een door het water uitgeholde rots |
Na de wandeling was er koffie, die we zelf hadden meegebracht. De ervaring heeft ons geleerd dat om deze tijd van het jaar veel gelegenheden gesloten zijn.
Op de terugweg namen we een andere
route, waar we erg van genoten. Niet in de laatste plaats de plek
waar we een broodje verorberden :-)
Terug op de camping was het tijd om wat
te gaan inpakken en schoonmaken, want de volgende dag was het tijd om
te vertrekken.
Daarna nog even naar het
superkoopcentrum “Birsta” voor een boodschap en aansluitend een
hapje eten.
Zondagmorgen vertrokken we al bijtijds met mooi weer richting Munkfors. Onderweg een heerlijke stop met koffie in het zonnetje. Rond 13.00 uur kwamen we aan in Falun bij Anders en Mette, de vrienden van o.a. verscheidene keren Tenerife. Bij hen aten we heerlijk en genoten van elkaars gezelschap.
Zondagmorgen vertrokken we al bijtijds met mooi weer richting Munkfors. Onderweg een heerlijke stop met koffie in het zonnetje. Rond 13.00 uur kwamen we aan in Falun bij Anders en Mette, de vrienden van o.a. verscheidene keren Tenerife. Bij hen aten we heerlijk en genoten van elkaars gezelschap.
Rond 15.30 vertrokken we voor de laatste etappe van 200 km. En thuisgekomen konden we zeggen: Wat was het heerlijk!
Groetjes Truus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten