Hallo allemaal,
Ja, echt, we zijn weer in Winsum aangekomen. Zondagavond om precies te zijn. Het reisschema is iets anders uitgepakt dan we aanvankelijk hadden gedacht, maar het was wel geslaagd zo!
We zouden zaterdag in één keer terug rijden zoals te doen gebruikelijk, maar vrijdagavond deed Jaap het voorstel om alsnog een overtocht met de nachtboot van Gotenburg naar Kiel te boeken. Dat vond ik een strak plan, want dat scheelt een heel stuk rijden en op de boot even relaxen, een beetje lekker eten en lekker slapen leek me zeer aantrekkelijk!
Wat was er aan de hand dan. Nou, in de laatste week moest er nog zoveel gebeuren, om alles zover klaar te hebben voor de verhuizing in november. De veranda moest af, want de meubels uit de kamer moesten daar komen te staan. 
Dat betekende dat de vloer 3x moest worden geverfd, dat is in totaal zo'n 100m2 verven. Verder moesten er kraaldelen (schrootjes met een ribbeltje) aan de wand, die vervolgens nog weer "gewhitewashed"moesten worden. Ook werd vorige week donderdag de vloer gelegd in de bijkeuken/wasruimte. Dit kwam niet af en vrijdag werd de laatste hand hieraan gelegd. Maar toen moest er nog worden behangen. Want er komt vanuit Winsum een grote linnenkast mee, die gelijk op de plek moet, want de verhuizers hebben meer spierballen dan Jaap en ik (denk ik zo). Dus behangen maar. Om ca. 18.00 uur zat het er in, en zeer naar wens. 
Toen kregen we nog onverwacht bezoek en met elkaar even koffie gedronken. Maar de klok tikte door en we moesten na half acht nog warm eten en de spullen bij elkaar zoeken, en de hele zooi, gereedschap, kwasten en wat er nog meer aan bouwmarkt artikelen te bedenken valt, opruimen. En degenen die al eens bij ons waren weten dat het best ver lopen is van het huis naar de schuur (en dat heel veel keren).
Dat betekende dat de vloer 3x moest worden geverfd, dat is in totaal zo'n 100m2 verven. Verder moesten er kraaldelen (schrootjes met een ribbeltje) aan de wand, die vervolgens nog weer "gewhitewashed"moesten worden. Ook werd vorige week donderdag de vloer gelegd in de bijkeuken/wasruimte. Dit kwam niet af en vrijdag werd de laatste hand hieraan gelegd. Maar toen moest er nog worden behangen. Want er komt vanuit Winsum een grote linnenkast mee, die gelijk op de plek moet, want de verhuizers hebben meer spierballen dan Jaap en ik (denk ik zo). Dus behangen maar. Om ca. 18.00 uur zat het er in, en zeer naar wens. 
Toen kregen we nog onverwacht bezoek en met elkaar even koffie gedronken. Maar de klok tikte door en we moesten na half acht nog warm eten en de spullen bij elkaar zoeken, en de hele zooi, gereedschap, kwasten en wat er nog meer aan bouwmarkt artikelen te bedenken valt, opruimen. En degenen die al eens bij ons waren weten dat het best ver lopen is van het huis naar de schuur (en dat heel veel keren).Ook moest het huis nog even schoon. Jullie begrijpen dan wel dat, toen het inmiddels 23.00 uur was en we nog lang niet klaar waren met alles, het nachtbootverhaal wel heel aantrekkelijk klonk.
En ik kan jullie dan ook nu vertellen dat het dat ook was. Heerlijk even ontspannen en het getergde, pijnlijke lijf een beetje rust gunnen. Heerlijk genieten van een prachtige zonsondergang op het dek,
eten, een bezoek aan winkel aan boord en slapen.
eten, een bezoek aan winkel aan boord en slapen.De rust hadden we ook even nodig om gisteren het koppie bij het verkeer te hebben, want het was me toch druk!!!! Geen doorkomen aan! We zijn uiteindelijk dwars door Hamburg gereden en dan wordt het je duidelijk hoe groot die stad wel is. Om een lang verhaal iets in te korten, hebben we veel gereden en hebben we als beloning onszelf getrakteerd op een etentje in een verbouwde Duitse hoeve, net even buiten Oldenburg. Heel lekker en alles biologisch.
Uiteindelijk waren we gisteravond om 19.00 uur thuis. Eigenlijk kan en wil ik niet meer spreken van thuis, omdat het huis in Munkfors echt als thuis voelt. Je moet niet vergeten dat ik er ook 4 maanden, of meer dan 1/3 jaar (heb ik uitgerekend) heb gewoond gewerkt. In die tijd is ons huis daar ook heel erg ons huis geworden, waar we erg trots op zijn (ook wel op ons zelf eigenlijk, want als je iets aanpakt kun je meer dan je denkt).
Vorige week heb ik ook nog even een beetje oogstfeest gevierd "in stilte". Ik had een maaltje rode bietjes. Erg lekker. 12 sperzieboonjes (waarvan ik niet weet of ze lekker waren, want het was me de moeite van he klaarmaken niet waard), 14 tomaten die rijp waren (de rest ligt nog op de vensterbank in Munkfors te verkleuren), de courgettes hebben het heel goed gedaan. Ik heb al een behoorlijk aantal geplukt en er zitten nog een aantal aan die nog even door moeten groeien.
De pruimenboom zat ook vol, maar daar heb ik maar een beetje van meegenomen hier naar toe. Buurvrouw Laila mag alles wat er nog te oogsten is plukken en eten.
De buren in Munkfors vinden het maar niks dat we twee maanden weg zijn en dat het huis er dan een beetje "levensloos" staat, maar de buren 
in Winsum vinden het geloof ik wel weer heel leuk dat we er weer zijn, en dat geeft je een warm gevoel, toch?
in Winsum vinden het geloof ik wel weer heel leuk dat we er weer zijn, en dat geeft je een warm gevoel, toch?Zelf moet ik nog wel even weer wennen in mijn eigen huis. Soms moet ik echt even nadenken wat ik waar ook maar weer heb staan. Ik geloof niet dat dit iets met het Vutten te maken heeft hoor :-)
Nog even een weetje: ik ben afgelopen donderdag voor het eerst naar het koor geweest. Het was erg leuk en ik werd allerhartelijkst opgenomen. Dus dat ziet er goed uit.
Nou, ik zal gauw weer van me laten horen. Ook nog even met een bericht wat even in de ijskast heeft gelegen maar wat zeker het berichten waard is. Benieuwd??? Blijf ons dan volgen.
Doeg,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten