Waar moet dat nu weer heen, met zo'n titel! Nou, dat zal ik uit de doekjes doen. Water slaat op de enorme hoeveelheid regen die de laatste dagen hier is gevallen, en niet alleen hier, maar vooral ook verder naar het noorden en in Noorwegen. Op ongeveer 80 km noordelijker in Höljes is een grote stuwdam in de rivier gebouwd met daarin een waterkrachtcentrale.
Omdat het water over deze dam heen dreigt te spoelen wordt daar nu enorm gespuid. Dat krijgen we nu dus allemaal langs ons huis. In de rivier, wel te verstaan. Maar... we zitten hoog en droog, dus wordt niet ongerust. Ons huis staat immers meer dan 12 meter boven de oever. Zo gek kan het niet worden, toch? Maar goed, al dat water komt dus ook in "onze" waterval terecht. Met als gevolg, een geweldig bulderende watermassa. Jaap maakte deze filmpjes vorige donderdag:
Het geluid van de waterval was zaterdag (toen het prachtig mooi weer was, en wij daar buiten van genoten) bij ons huis heel duidelijk te horen. Het leek wel een 6 of 8-baans autoweg! Zo hadden we het nog nooit gehoord.
Ook hier zijn de appels al in grote getale geoogst. Maar niet bij ons, want onze grote appelboom moest wijken voor de verbouwing 2 jaar terug. En de kleine boompjes die we verder hebben, daar kun je maar een paar appeltjes afhalen. Maar hier in de buurt is dit jaar een musteri, een appelperserij, geopend. Hier kun je je appels naar toe brengen en er eko-appelsap van laten persen. Vers, of gepasteuriseerd, hetgeen het product beter houdbaar maakt. Nou, het sapje smaakt heel goed moet ik zeggen. Hier nog even een flesje voor het bekijken.
En... jagers. Ja, we gaan zo zachtjes aan af op de elandenjacht. Heel in de verte kunnen we horen dat de jagers flink op de schietbaan aan het oefenen zijn. Misschien is het niet voor niets, dat er afgelopen week de film "Jägerna 2" in première ging (in Norrland was het al een weekje eerder, omdat de film zich daar afspeelt). Wij, Jaap, Rita en ik zijn in Sunne naar de bioscoop geweest afgelopen zaterdag. Joh, wat een spannende film. In het begin hoorde je veel geritsel van zakjes van snoep en chips,maar na een poosje was het doodstil in de zaal. Er is mij af en toe ook een kreet van schrik ontsnapt, maar ik was niet de enige. We wisten niet of deze 2e film kon tippen aan nummer 1, die wij deze week nog even op DVD hadden bekeken om ons geheugen nog even op te frissen. Maar deze film is naar ons oordeel van hetzelfde niveau. Knap, zoals de regiseur en de acteurs de sfeer van het leven in het toch wel ongenaakbare noorden hebben weten neer te zetten.
Als die film te zijner tijd in Nederland mocht komen, in de bioscoop of op de tv,dan raad ik je aan te kijken.
Wat ik tot slot nog even kwijt wil. Ik heb vandaag een groot compliment van mijn pianojuf gehad, en daar ben ik erg erg trots op, want een paar weken geleden dacht ik dat ik het stuk van Beethoven nooit onder de knie zou krijgen. Maar het is gelukt. Ik ben dan wel geen Wibi Soeriadi, maar ik ga me nu vol vreugde op Brahms storten. Klinkt goed toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten