Volgers

Översätta/Translate

Blogarchief

vrijdag 18 mei 2012

Weg weg...

  Hej!

Toen wij zo'n 30 jaar geleden voor het eerst in Zweden kwamen, waren er nog veel onverharde wegen. Alleen de grote wegen waren geasfalteerd, van 4-baans wegen was nog helemaal geen sprake. Dat is sindsdien behoorlijk veranderd, maar er zijn toch nog steeds behoorlijk veel wegen waarop alleen een gravellaag ligt (zgn. grus). Dit zijn meestal lokale wegen in dunner bevolkte gebieden. Ze zijn echter vaak heel mooi om over te rijden i.v.m. de rust en het vaak onverwacht natuurschoon. De weg waaraan wij wonen is geasfalteerd, maar iedereen die bij ons is geweest zal zich herinneren, dat de weg wel heel veel kuilen, bobbels en gaten had. Volgens buurtbewoners die hier al langer wonen, is het zeker al 30 jaar geleden dat de weg geasfalteerd werd! Welnu, dat is sinds deze week helemaal veranderd.... We wonen nu even aan een grusväg, want de hele asfaltweg is verdwenen!
Dat was trouwens geen donderslag bij heldere hemel, want er wordt al vanaf september vorig jaar aan de weg gewerkt. De sloten langs de wegkant zijn helemaal opnieuw gegraven, er zijn overal nieuwe duikers onder de weg gelegd en alle uitritten zijn vernieuwd. Dit had wel tot gevolg, dat de weg nu helemaal slecht te berijden was, want overal waren al of niet  opgevulde sleuven en hele stukken gravel. Niet echt fijn om iedere dag over te moeten rijden.
Maar afgelopen maandag lagen we al vroeg te schudden in ons bed van de zware vrachtwagens die voortdurend steen aanvoerden voor de onderlaag van de nieuwe weg. Wij wonen 60 meter vanaf de weg, dus kun je nagaan wat voor vrachten dit zijn!
De asfaltlaag wordt eerst weggefreesd, het oude asfalt wordt meteen vermalen en komt achter uit de machine.

 


Daarna wordt er een steenlaag op gestort en daarover komt dan weer zand en wordt alles vlak geschoven en gewalst.










Er wordt meteen een heel stuk weg gedaan en een deel daarvan is dan heel moeilijk te berijden en zijn er allerlei grote machines aan het werk. Om alles in goede banen te leiden staan er aan beide zijden (op zo'n 3-4 kilometer afstand van elkaar) stoplichten. Tussen deze stoplichten rijdt er dan een autootje heen en weer dat de auto's begeleidt. Je moet wel wachten tot het autootje weer terug is van de andere kant en de bestuurder daarvan het stoplicht weer op groen heeft gezet!


Daarna mag je in konvooi volgen. Je begrijpt, dat het best wel even kan
duren voor je mag rijden!












Overigens breek je het woord trafuklots niet af als Trafi-klots maar als Trafik-lots (dus letterlijk vertaald  verkeersloods)










En nu de weg dus weg is gaan wij ook weg. De operatie van Truus duurt waarschijnlijk nog wel een paar weken en daarom kunnen we nu wel  een aantal dagen met de caravan op pad. Daarom nu al de blog, want we weten niet  of we zondag al weer terug zijn. Hopelijk niet, want dat zou betekenen dat het weer is tegengevallen. Maar daarover horen jullie de volgende keer weer meer.

Hej då,

Jaap

Geen opmerkingen:

Een reactie posten