Tamelijk veel beleefd deze week!
Begin van de week verliep behoorlijk
overzichtelijk. Het gewone werk eigenlijk. Het was prachtig
winterweer, ideaal om een paar foto's van ons dagelijkse uitzicht te
maken.
Op 5 december heb ik gevulde speculaas
gebakken, om mee te nemen naar Lasse en Birgitta. Zij organiseerden
een gezellige avond voor het koor. Voor het eten werd gezorgd, maar
voor iets bij de koffie zouden een aantal gasten zorgen. Zo op
sinterklaasdag vond ik het wel leuk om iets passends mee te nemen. En
wat rook het lekker door het hele huis. Mmmm!
Het feestje was super gezellig. We
werden welkom geheten met glögg (Glühwein) met wat lekkers erbij.
Birgitta had heerlijke hartige taarten met een fijne salade gemaakt.
De tafel was superfeestelijk gedekt en de stemming zat er goed in. Na
het eten koffie met de speculaas (viel goed in de smaak) en een
heerijke tulband. Ja, bakken kunnen de Zweedse dames ook heel goed.
Jaap is woensdag bijna de hele dag en
avond in de schuur met zijn modelspoorbaan bezig geweest. Naar ik
begreep is hij naar tevredenheid opgeschoten. Eeen lekkere dag dus,
al met al!
Een dagelijks genot is het kijken naar onze voederhuisjes. De vogels vliegen af en aan en er zijn veel verschillende soorten, zoals goudvinken, staartmezen en allerlei andere soorten mezen, spechten, vlaamse gaaien, boomkruipers etc., etc.
Donderdag was niet zo'n succes, want in
de middag kreeg ik last van hartritmestoornis (boezemfibrileren) en
ook niet te zuinig!. Met extra medicatie geprobeerd om weer in het
gareel te komen maar dat lukte niet. Omdat het euvel zich al 15 jaar
bij tijd en wijle voordoet, wist ik wel wat het was. Daardoor was de
ongerustheid niet skyhigh. Maar wel heel onprettig, dat wel.
De volgende morgen toch maar de
Rådgivning ( zeg maar: dokterstelefoon) gebeld. Er werd een
ambulance gestuurd. Zo ging ik 's morgens om 7 uur, in een dikke
sneeuwbui, naar het ziekenhuis in Torsby. Heel gezellig gesproken met
de broeders in de ambulance. In het ziekenhuis werd ik na enig
vooronderzoek naar de hartbewaking gebracht. Ik zou met een
electrische schok worden behandeld. Dit had ik al eens gehad en daar
had ik niet echt een goede herinnering aan. Maar wat gebeuren moet,
moet gebeuren. Ik werd even met een roesje in slaap gebracht en een
poosje later was het hart weer in het goede ritme. Na nog wat rusten
en wat te eten en nog enige ECG's mocht Jaap mij weer op komen halen.
Maar... zo gemakkelijk was dat niet. Want... ik had de beide
autosleutels in mijn jaszak, en ja, zonder sleutels is het moeilijk
rijden :-)
Na enig heen en weer bellen, en met
dank aan onze vriend Paul, was het mogelijk dat ik met de taxi naar
huis gebracht kon worden. Dat was ook maar goed, want ik had alleen
een pyama aan met laarsjes en een jas.
Maar na een plezierige rit langs een
prachtig versierd en verlicht kerstlandschap, was ik om 17.00 uur
weer terug op de basis. Het was me het dagje wel!
Morgen moeten we weer terug naar het
ziekenhuis voor een controle. Maar dat zal wel goed zijn, want ik
voel me prima.
Gisteren, zaterdag dus zijn we naar een
Adventsconcert geweest in de kerk van Råda.
Er trad een koor op met
een aantal solisten. Niet alle solisten waren even goed, maar mijn
chiropractor, dieook in dit koor zingt, was supergoed. Dat wist hij
zelf ook wel geloof ik :-). Op weg er naar toe hebben we nog een paar
mooie winterfoto's gemaakt. Ook van de verlichte kerk is er een foto.
Komende week gaan we naar een concert
van Wermlands Opera. Dat lijkt me erg leuk! Overigens is de met
Duitse tongval sprekende coach van het programma ”Maestro”,
dirigent van het orkest van Wermlands Opera.
Vandaag hebben we 1 kerstboom opgezet
en versierd. De 2e komt op de veranda te staan en dat komt ergens
volgende week. Ik vind het eerst wel leuk genoeg zo. Wat heb je er
altijd veel zooi van!
Vanavond nemen we ons gemakje voor de
TV. Heerlijk!
Graag weer tot volgende week!
Truus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten