Opladen in Uppland!

Hejsan,

Eindelijk maar toch! Weer een nieuwe blog!

Misschien zijn er een paar lezers helemaal van slag geweest afgelopen zondag, maar ik hoop het hierbij goed te maken

Wij zijn er namelijk een aantal dagen tussenuit geweest en we hebben geen mogelijkheden gehad om eerder een blog te schrijven en te publiceren. Vandaar!

Wat we gedaan hebben? We hebben een lang weekend met Jasper en Jenta (de hond) gekampeerd op Singö, een eiland in de Oostzee, even ten noordoosten van Uppsala. Dit om gezamenlijk nog Jasper's en mijn verjaardag te vieren.

Woensdagmorgen na de koffie vertrokken we. We kozen voor de snelwegroute. Dit is op zich niet het mooist om te rijden, maar het schiet wel op. Na een paar stops en 415 km op de teller, bereikten we de camping. We konden nog net een plaatsje krijgen, want het was volgeboekt, en eigenlijk hadden we moeten reserveren. Dat het zo vol was had te maken met de combinatie van een lang weekend en het mooie weer. Het lange weekend had te maken met Nationaldagen op 6 juni. De middag voorafgaand aan deze dag is vrijwel iedereen al vrij. De vrijdag erna kun je zien als een verplichte snipperdag.

Na aankomst hebben we de luifel opgezet en wat genoten van het mooie weer. Begin van de avond kwamen Jasper en Jenta. Het eten was klaar en we konden gelijk aanvallen. Het was echt weer heerlijk om gezellig bij elkaar te zijn. Lekker kletsen en daarna nog een spelletje Yahtzee.

Natuurlijk moet ook de tent voor de 2 J's nog opgezet worden, maar dat was zo gepiept.

Donderdag gingen we op pad om een wat industrieel erfgoed te bekijken. Veelal ijzer en staalindustrie vanuit vorige eeuwen.

De eerste 2 vielen erg tegen en wij vonden het niet de moeite waard om hiervan foto's te maken.

Heel anders was dat bij Skebo Bruk. Wat prachtig en fotogeniek!

Onderweg hadden we broodjes met toebehoren en drinken gekocht en we hebben heerlijk zitten eten onder het genot van een prachtig uitzicht.

De Skebobruk wordt al in 1424 genoemdin verband met  de vervaardiging van staal. De fabriek was in bedrijf tot 1924. De herrgård lag centraal op het fabrieksterrein. Ook de arbeiders woonden rond de herrgård. Hoe lager men in rang was, hoe verder men van de herrgård af woonde. De fabriek was een eigen gemeenschap met eigen dokter, veearts, winkel en school. De eerste school werd geopend in 1730 waar de kinderen tot hun 12e jaar naar toe gingen. Daarna moesten ze werken. 
Het meer Närdingen en de Skeboån (Skebobeek) waren bepalend voor de plaats van de fabriek. Er was waterkracht benodigd om de staalhamers aan te drijven.

Daarna hebben we nog even een stukje rondgereden en een lekker ijsje gegeten in Grisslehamn. Hier vandaan vertrekken ook de veerboten naar Åland, een Fins eiland met een verregaande autonomie met o.a. een eigen regering en parlement. En dat op 1 uurtje varen! Zelfs de tijdsweergave op onze autoradio versprong op de Finse tijd :-D Dichtbij dus 

De haven van Grisslehamn leverde weer mooie plaatjes op. De vraag rees  wel bij ons, of met deze bootjes wel een belegde boterham op de plank verkregen kan worden.

Grisslehamn is een havenplaats gelegen aan de Botnische Golf in de gemeente Norrtälje in het landschap Uppland. De plaats heeft 277 inwoners en een oppervlakte van 122 hectare. Vanaf deze haven vetrekt de veerboot van de Eckerö Linjen naar Berghamn op Eckerö, de meest westelijke provincie van Åland, een autonome provincie van Finland met echter een Zweeds sprekende bevolking. Åland is een belastingvrije zone voor tabak en alcohol, dus zeer aantrekkelijk voor de Finnen en Zweden. Vrijwel alle veerboten tussen Zweden en Finland varen dan ook via Åland.

In 1754 is het oorspronkelijke dorp Grisslehamn door een grote brand in de as gelegd en enekele tientallen kilometers verderop opnieuw opgebouwd. Dit in verband met de kortere vaarroute naar Åland. Vanuit Grisslehamn vertrokken toen de roeiboten met de post voor Åland en was de belangrijkste bron van inkomsten voor het dorp. De roeiboten werden in het begin van de 20e eeuw vervangen door stoomboten, maar de traditie wordt nog steeds voortgezet in de vorm van roeiwedstrijden.

s Avonds gegeten bij een Griekse Taveerne. Dit mede vanwege onze trouwdag. Het was erg lekker en gezellig. Maar de gezelligheid was nog niet ten einde. Want we hebben nog een lange avond Kolonisten gespeeld. Leuk!

Vrijdagmorgen hebben we rustig aan gedaan. Jasper en ik hebben inkopen gedaan voor een BBQ. In de middag zijn we in de auto gestapt en hebben het eilandje een paar keer rondgereden op zoek naar een mooi plekje om te grillen en te eten. Uiteindelijk vonden we een meesterlijke plek even buiten Grisslehamn. Prachtig! Wij genoten van het uitzicht, van het eten, en van elkaar!  

Zaterdag hebben we een bezoek gebracht aan Norrtälje. Wij wisten eigenlijk niet wat we verwachten konden en of het de moeite waard zou zijn. Nou, het was een erg gezellig stadje, met leuke terrassen. Hiervan hebben we dan ook wel gebruik van gemaakt. Eerst koffie met wat lekkers bij een konditori en later aten we heerlijk op een terras midden in de winkelstraat. Eten en ondertussen lekker kijken wat er zo voorbij komt. Leuk!

Zondagmorgen was het een klein beetje druilerig.

Later knapte het weer op en liet de zon zich weer zien. Heerlijk buiten gezeten en later nog gegrild.

Daarna werd het voor Jasper tijd om de spullen te pakken. Want ook hij had nog een fikse rit voor de boeg. Om 5 uur zwaaiden we hem en Jenta uit. Het was een heerlijk samenzijn geweest!!!

Wij namen er 's avonds ons gemak van. We hadden de luifel al afgebroken en alles al klaar voor het vertrek van de volgende dag.

Maandag stonden we redelijk bijtijds op. Dat leverde een prettige vertrektijd op. Om goed 9 uur reden we weg. We kozen ”vermijd snelwegen” op de GPS en we zagen onderweg een mooi gevarieerd landschap. Onderweg lekker koffie gezet en gedronken. Ook de stop bij Ängelsberg, net na de middag, was zeer de moeite waard. Ook weer een Bruk, maar ook weer heel anders! Heel idyllisch. Maar oordeel zelf!

De   Engelsbergbruk  was in de 18e en 19e eeuw een van de modernste hoogovens van Europa. Er is nog veel van deze fabriek bewaard gebleven, het gehele machinepark is nog steeds aanwezig. Het museum is opgenomen in de werelderfgoedlijst van de UNESCO. Op zijn hoogtepunt omvatte de fabriek ongeveer 50 gebouwen. Aan het einde van de 19e eeuw werden in andere landen economischer technieken ontwikkeld en de fabriek werd uiteindelijk in 1919 gesloten.

Hier hebben we ook even in de caravan gegeten en daarmee overbrugden we een onweersbui die slechts van korte duur was.

Na een prachtige rit, vonden we het ook heerlijk om weer thuis te zijn. Snel nog e.e.a. uitgepakt en daarna uitrusten.

Vandaag hebben we de caravan weer schoongemaakt. Jaap van buiten en ik de binnenkant. Nu staat ie weer onder de carport, te wachten op de volgende trip!!!

Truus