Hej, hej,
De titel dekt de lading deze week
helemaal!
Wij waren weer eens een keertje weg. En
wel naar Härjedalen, een plek waar veel beren wonen. Maar ook Henk
en Elsbeth wonen er, al is dit niet permanent.
Wij vertrokken woensdag juist op de dag
dat de berenjacht begon en ergens hadden we stille hoop een
opgejaagde beer te zullen zien, maar wel vanuit de auto. Helaas lukte
dit niet en we hebben ook geen geschoten exemplaar gezien al waren er
vanmorgen al wel 8 in Härjedalen geschoten.
Jammer!
We kozen er voor om op ons gemak te
reizen via kleine binnenwegen. Dan kom je langs de mooiste plekjes.
We hebben o.a. Even gepicknickt bij een klein meertje waar zelfs de
sanitaire voorzieningen goed verzorgd waren ☺
Geen beren dus, maar andere beesten
hebben we wel volop gezien. Donderdag zijn we met z'n vieren naar de
Flatruet geweest. Dit is een fjäll (een prachtige omgeving boven de
boomgrens) waar je ook goed met de auto kunt komen, want helaas kan
ik mezelf niet echt een “berggeit” noemen. Hier ligt dan volgens
zeggen de hoogstgelegen weg van Zweden.
We zagen veel rendieren in soorten (kleuren) en maten. Maar helaas werden de kuddes nog niet bijeen gedreven. Dat hadden we alle vier wel eens in het echt mee willen maken. Op films is dit een spectaculair gezicht en in het echt...... nog veel spectaculairder, denk ik.
Dit was ook mooi hoor!
Nog iets wat jammer was. We reden door
Mittådalen een gehuchtje net voor de fjäll toen er een mama eland
met haar jong vlak voor onze auto de weg over stak. Spijtig genoeg
had ik de camera te laat “schietklaar”, dus een foto van dit
tafereel kunnen we niet plaatsen. Wel hebben we het in ons hoofd,
maar als bloglezer heb je er natuurlijk niets aan.
Op de fjäll was het knap koud, 7 graden met een harde koude wind. Een warm kopje koffie ging er op dat moment grif in. Blazen hoefde niet
We besloten nog even door te rijden naar Ljungdalen. Daar dronken we koffie in een gezellige, gemoedelijke Gammalgården.
s Middags zijn we er nog even alleen op
uit getrokken. Naar een natuurreservaat: “Sonfjäll”.
In het reservaat kwamen we stil te
staan doordat er een camper (een Nederlandse) met een totaal aan
flarden gereden band stond. Aanvankelijk schoot er ook nog een Zweed
te hulp,maar die moest er vandoor om surströmming (gefermenteerde
haring) te gaan eten en er Hollandse Bokma jenever bij te gaan
drinken. Maar Jaap en de huurder van de camper hebben de klus
geklaard. Moreel ondersteund door de wederzijdse dames en 2 pubers
werd het reservewiel er op gezet.
De fjäll was alleen te voet te
bereiken, dus daar kwam niets van terecht. Wel hebben we nog even
rondgekeken bij de Fäbod (de zomerboerderij) met een behoorlijk
aantal, zeer nieuwsgierige, geiten. Maar wij waren snel uitgekeken.
Bijschrift toevoegen |
Parkeren op eigen risico? |
Vandaag weer naar huis. Een behoorlijke afstand van 372 km. We hebben nog wel een paar stops gemaakt. Koffie gedronken met wat lekkers bij de “Hälsingegård Fågelsjön”. We waren het bord al veel vaker tegengekomen maar vandaag kwam het ervan om te kijken. Hoe een Hälsingegård er van binnen en buiten uitziet weten we. Jasper heeft op zo'n gård gewoond. Maar dit was toch even leuk.
Later nog warm gegeten in Siljansfors, hetgeen ons goed smaakte.
Maar nu zijn we weer thuis en kunnen
terugkijken op een paar heerlijke dagen. Vooral dank aan onze
gastvrouw en gastheer die ons verblijf tot een feestje hebben
gemaakt!! Driewerf bedankt!
Begin van de week verliep wat minder
rooskleurig. We hadden een nieuwe wasmachine besteld en die werd
dinsdag geleverd. Maar..... die bleek niet goed te zijn, want hij had
transportschade opgelopen. Het water liep er net zo hard weer uit als
het er in ging. Watersnood dus in de bijkeuken. Nu gaat deze machine
weer terug en wij krijgen een nieuwe, maar dat duurt nog anderhalve
week. Maar zuinig aan doen met kleding en zo. Versmeren zullen we wel
niet.
Groetjes van ons en graag tot dan,
Truus
Wat is het toch mooi daar! Wat betreft de wasmachine.....je weet er nog een te vinden anders. Gebruik hem gerust
BeantwoordenVerwijderen