Hejsan,
Weer een week die veel te snel voorbij
ging. Hebben we dan zoveel gedaan? Nou niet iets super speciaals.
Wel zijn we naar de jaarmarkt van Södra
Skoga geweest samen met Liesbeth en Daan. Deze markt bestaat al sinds
mensenheugenis en wordt altijd druk bezocht en is ook gezellig. Het
is eigenlijk een ontmoetingsplaats.
Mensen komen elkaar tegen maken een praatje en gaan weer verder langs de kramen. Eigenlijk vergelijkbaar met de “Baistemaart” in Winsum. Niet spectaculair maar wel gezellig! Het aanbod varieert van kramen met kleding, jagersspullen, huishoudelijke spullen, brood, kaas, noten, olijven, planten, kruiden en veel meer. Voor de kinderen is er de draaimolen, suikerspinnen, speelgoed en snoep natuurlijk.
Het was leuk en het broodje worst
smaakte goed. Het viel ons trouwens ook op dat we heel veel
Nederlands hoorden!
Op weg naar de markt kwamen we midden in het bos een loppis tegen. Die werd gehouden in een schuur die hoorde bij een zogeheten “soldattorp” een heel kleine nederzetting waar in de 17e eeuw soldaten woonden, die de boeren bescherming gaven. Wat prachtig was alles onderhouden en wat wonen de mensen er mooi.
De letters op het bord hebben een betekenis. Hier staat de afkorting voor Kungliga Wermlands Bataljon (Koninklijk Värmlands Bataljon) en Elvdalens Kompagnie. De huizen werden ook genummerd.
De eigenaar vertelde dat hij die ochtend een wolf
had gezien. Vlak bij het huis. De wolf bleef hem zo'n 10 tellen
aankijken en ging toen het bos weer in. Dit was de eerste keer in
zijn leven (hij is gepensioneerd) dat hij een wolf in de vrije natuur
zag!
Natuurlijk toch nog wat gekocht. Een
leuke hanger voor waxinelichtjes, voor in het voorportaal. Voor sfeer
in donkere tijden ☺.
Hoewel het nog steeds mooi weer is,
maakt de natuur zich op voor de herfst. Het blad verkleurt en valt al.
Dit
komt natuurlijk ook door de droogte die we gehad hebben. Maar je
ruikt de herfst ook in de lucht. Voor je het weet kunnen we weer
“cocoonen”. Maar eerst nog een poosje genieten van het
buitenleven.
Ook de ganzen en de kraanvogels maken zich weer op voor hun tocht naar het zuiden. Deze foto is gemaakt bij Sunne, een vaste verzamelplaats.
Dicht bij huis zie je de herfst ook. Deze paddenstoelen groeien aan de boomstronk aan het begin van onze oprit.
Woensdag zijn Liesbeth en ik nog even
de hort op geweest. Ook nog wat superduper koopjes op de kop getikt.
Onder andere een mooie leren tas voor 10 kronen! Dat is een koopje
toch?
Nog meer koopjes deze week. Een piano
met kruk voor helemaal niets! Hij ziet er heel mooi uit en volgens de
verkoper is ook het klavier en de klankkast helemaal goed. Wel moet
hij opgehaald worden uit Vansbro, waar wij een paar weken terug met
de caravan waren. Dus 120 km hier vandaan. We huren daarvoor maar een
grote huifaanhangwagen. Wel hebben we al hulp van sterke kerels! Maar
het duurt nog even. Vrijdag de 13e kan de piano gehaald worden.
Bijgelovig zijn we niet!
Gisteren waren we uitgenodigd voor een lunch in het restaurant Länsmangården met kersverse huiseigenaren in Munkfors. Zij kochten het huis van Jur en IJvon die nu Munkfors als huiseigenaar gaan verlaten. Maar we zien ze vast nog wel een terug. Ook zij lunchten mee. Gezellig!
Op de terugweg vanaf Sunne hadden we gekozen voor een binnenweggetje en kwamen zo bij een idyllisch plekje, namelijk Silverforsen (Zilverwaterval):
De laatste weken worden we “gedwongen”
om laat naar bed te gaan. Dit vanwege de mooie Scandinavische
politieseries die op Nederland 2 worden uitgezonden. Ik neem aan dat
er wel meer zijn die hier naar kijken en daarna fluks het bed in
duiken!
Maar vandaag moesten we op tijd ons bed uit want we hadden nog meer handel deze week. Vandaag stonden we zelf op een loppis, Deze was in Munkfors bij de Gamla Bruket (Oude fabriek).
Het was een zogenaamde kofferbak loppis, maar aange-
zien onze kofferbak bij verre niet groot genoeg was om alles te vervoeren stonden wij er met aanhangwagen en 2 tafels!
Het was er gezellig druk en we hebben behoorlijk verkocht, voor meer dan 1.000 SEK en bovendien nog een liefhebber gevonden voor de oude piano.
De gezelligheid werd nog vergroot doordat wij een "Hollandse Hoek" hadden, samen met Daan en Liesbeth en Jan en Nel.
Een mooie afsluiting van deze week en deze blog, dus tot de volgende keer.
Hej då,
Truus en Jaap
Geen opmerkingen:
Een reactie posten