Vorige week schreef ik over het eerste
schuchtere sneeuwlaagje, dat door een ieder hier met vreugde werd
ontvangen. Deze week kan ik schrijven dat het schuchtere laagje is
veranderd in een 30 cm dikke laag en dat het op dit moment ook weer
licht sneeuwt. In het midden van de week heeft het twee dagen aan één
stuk door gesneeuwd en dan hoor je om je heen zeggen: Zo is het wel
genoeg! Maar ja, daar wordt geen rekening mee gehouden :-)
Wij vinden de sneeuw ook echt prachtig,
en....wat kan je gebeuren....je hebt goede apparatuur om te ruimen.
Maar ja, dingen gaan niet altijd zoals je verwacht. Je begrijpt het
al: de snöslunga werkte niet meer. Dat betekende: schuiven met het
handje. Jaap zijn handjes wel te verstaan! En wel 2x op een dag.
Eigenlijk moest er nog een derde maal geschoven worden, maar dat liet
hij maar voor wat het was.
De volgende morgen lag er een knap dik pak
en dat is dan wel zwaar. Gelukkig bracht buurman Lennart verlichting.
Jaap mocht zijn slunga lenen. Heel fijn!
Maar ons apparaat moest wel gemaakt
worden. De keuze was: wegbrengen naar de reparateur in Sunne, of het
zelf proberen. Jaap had al ontdekt, dat het iets met de vlotternaald van de carburateur moest
zijn, maar in zijn eentje kon hij het niet klaarkrijgen. Maar met
hulp van Jan v. M. lukte het wel. Laat nu nog maar wat sneeuw komen.
Terwijl zij in de garage bezig waren, hielden Nel en ik ons bezig met
installeren van een aantal app's op Nel haar nieuwe IPhone. Moderne
meiden van deze tijd :-D
Ook deze week waren we weer van de
“Eetclub”. Zondag hebben we, samen met Siv en Ove, bij Lasse en
Birgitta kunnen genieten van een buitengewoon gezellige en lange
avond met heerlijk eten en geweldig gezelschap.
Donderdagavond hebben Laila en Lennart
bij ons gesmikkeld van een Indische maaltijd! Als toetje: Zelfgemaakt
aardbeien-yoghurtijs in een knapperig bakje van filodeeg. Het geheel
afgewerkt met (door Jaap geplukte) bosbessen die ik ingevroren had.
En natuurlijk slagroom. Loopt het water in de mond? Mooi....dan heb
ik het goed beschreven :-D
Niet zo uitgebreid is de maaltijd van
de eekhoorns. Maar zij hebben geen moeite met de dagelijkse kost. Ze
doen zich nog steeds te goed bij het voederhuisje. Deze ogenschijnlijk zeer
gemanierde eekhoorn wacht keurig op zijn beurt. Maar hij moest wel, want er zal al een soortgenoot in het huisje en die stond geen concurrentie toe!
Nog wel even leuk om te berichten is
het volgende: Zweedse vogels lijken minder intelligent of misschien
luier te zijn dan hun Nederlandse gevederde vrienden.
Voor de Kerst kregen wij van Daan en
Liesbeth een leuk cadeautje. Een houder voor een pot speciale
vogelpindakaas, zonder zout. Heel leuk, met een dakje er boven. Maar
wat denk je: Geen vogel raakt het aan! Wat de vogels hier ook niet
begrijpen is: aangeregen pinda's! Heb je eerst je vingers stukgeregen
en de slinger leuk opgehangen, dan komen die domme beesten daar
helemaal niet op af. Snap je nou zoiets????
Vandaag zijn we naar Karlstad geweest.
Gisteren zag ik een zo goed als nieuw keramisch fornuis op Blocket
(de Zweedse Marktplaats) staan. Nog geen jaar oud. Dus een afspraak
gemaakt. Het viel ons tegen, want er was duidelijk niet zo zuinig mee
omgesprongen. Dus....zonder fornuis, maar met boodschappen van de
Lidl weer huiswaarts gegaan.
Verder genieten we nog even van een
rustige zondag en doen niet te veel meer.
Wat ik nog wel even wil laten zien is
de puzzel die ik deze week (af)gemaakt heb. Is het geen plaatje? Op
FaceBook schreef ik al dat ik nu ieder stukje van Broadway ken!
Wat de volgende week weer brengt, geen
idee, maar er komt altijd wel weer iets op ons pad.
Groetjes van ons,
Truus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten