Eindelijk, maar toch een blog! Wat is het al
weer lang geleden dat we een blog publiceerden. Misschien waren er al lezers
die veronderstelden dat we gestopt waren. Maar nee! We hebben alleen een
periode niet zoveel bijzonders beleefd. En de vorige blog ging veelal over
eten, hetgeen we ook deze weken wel gedaan hebben, maar in mindere mate!
Bijvoorbeeld: Erik en Angélique aten samen met
dochter Inge bij ons, toen zij hier een weekje waren. Samen met Erik en
Angélique bezochten we in die week ook een concert in Sahlströmsgården in
Torsby. Een prachtig concert, uitgevoerd door een strijkkwartet. Ook de
ambiance was smaakvol.


Op de terugweg kwamen we in een hele forse sneeuwbui terecht en we dachten dat het wel een latertje zou worden. Maar het was gelukkig een bui en na enige tijd stopte het met sneeuwen. En konden we redelijk zorgeloos terugrijden naar Munkfors.
We hadden op “onze school”ook nog een muzikale
dag. Dit kwam zo maar spontaan op! Piano, viool en dwarsfluit en zang (van mij).
De klas deed ook aardig mee met zingen.
Het was gezellig!


Het is niet echt een strenge winter dit jaar,
maar toch zijn er hier in de omgeving prachtige winterfoto's te maken. Onder
andere heeft Jaap tijdens een wandeling langs de rivier mooie plaatjes kunnen
schieten.
Ook kwamen wij een fotogenieke plek tegen langs een meer tussen Torsby
en Ekshärad.
Zondag 5 maart vertrokken Jaap en ik naar
Stockholm. Op weg er heen aten we in Örebro bij een, voor Nederlandse begrippen, echte Chinees. (In Zweden zijn het meestal Thaise restaurants). Deze zit er al meer dan 30 jaar en is echt aan te bevelen.
Daarna nog even een wandelingetje naar het Slot. Maar lang duurde dat niet,
want het was roetkoud!



In Stockholm hadden we een overnachting in het
“Radisson Park Inn” geboekt. En dat was prima. Een modern en ruim opgezet
hotel. Wij “woonden” op de 10e verdieping :-)
Nadat we de volgende morgen genoten hadden van
een fantastisch ontbijt, vertrokken we met de auto naar de binnenstad, om naar
de Nederlandse ambassade te gaan om Jaap zijn pas te laten vernieuwen. Ik reed
en de GPS bracht ons feilloos. Vlakbij de ambassade vonden we een parkeerplek
en ik bleef in de auto wachten. Parkeercontroleurs liepen als haviken in het
buurtje rond te spieden. Na enige tijd kwam Jaap terug en ik zou de stad
uitrijden. Maar.... toen was er een weg opgebroken en moet ik op de GPS
vertrouwen, hetgeen niet geschikt bleek. Ze riep tegenstrijdige zaken en ik
besloot het stuur finaal om te gooien en mijn eigen kop te volgen. Ondertussen
had Jaap ook Google Maps om assistentie verzocht. En samen kwamen we toen snel
de stad uit!
Richting Sundsvall gingen we, om daar een
weekje in de B&B te logeren waar we in december ook waren.
Ook deze keer
het hele huis voor ons alleen. Maar voor we incheckten gingen we eerst naar
Malin en Alde en Jasper die iets later van het werk thuis kwam. Oh wat heerlijk
om Alde weer te zien. Wat was ze gegroeid sinds kerst! En al behoorlijk aan het
praten! Zo leuk! Soms is het Nederlands, maar meestal Zweeds. Verstaan doet ze
beide. Ze heeft deze week van ons flink wat Nederlandse input gekregen :-) En
heel veel samen gespeeld.
Alde's verjaardag was een groot succes. Met
een prachtige taart en veel cadeaus. Ze genoot met volle teugen van alles en
wij genoten mee. De foto's zeggen genoeg.



Wij zijn ook nog een paar maal op stap
geweest. Naar plekjes waar we in de zomer ook al eens geweest. Maar nu was het
er na een dag en een nacht sneeuw, ook erg mooi!
In de zon was het ook goed toeven.
Östertröm - Liden
Lögdö Bruk

Västanåfallet

Het waren heerlijke dagen waar we volop van
genoten hebben. Maar aan alles komt een eind!
Maandagmorgen nadat we alles hadden ingepakt,
gingen we nog even naar Jasper en Malin om nog even op Alde te passen. Pappa en
mamma moesten even samen weg en het kwam goed uit dat wij er waren.
Toen mamma terug was werd het toch echt tijd
om te vertrekken. Afscheid nemen is NIET leuk!
We boften met het weer op de terugweg. De E4
was schoon en droog, en dat scheelt een hoop ruitensproeiervloeistof. Wel een grote
omleiding en pal voor ons een wegpiraat die buitengewoon gevaarlijk bezig was.
Goed thuiskomen is niet een vanzelfsprekendheid zeiden we tegen elkaar.
Dichter naar Värmland begon het te sneeuwen,
terwijl het in Gävle zonnig en 9 graden warm was!
In Munkfors geen sneeuwkleed, maar veel natte
prut.
Maar het voorjaar dient zich echt al aan. En
dat is FIJN!
Groetjes,
Truus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten